Google time: z’n naam zal in onze contreien wellicht niet veel belletjes doen rinkelen, maar neurochirurg Ben Carson is - beslist in medische kringen - één van de bekendste en meest gerespecteerde ter wereld. Dat is best opmerkelijk als je weet waar de goede man vandaan komt: als zwarte jongen met slechte schoolcijfers lachte het leven ‘m op jonge leeftijd niet bepaald toe. Thomas Carter, die vijf jaar terug basketballcoach Ken Carter op een piëdestal plaatste in biopic ‘Coach Carter’, zag wel brood in dat verhaal en maakt er een tv-film by the numbers van.
Ben Carson groeide op in Detroit, waar hij samen met z’n broertje grootgebracht werd door hun moeder, die het ook niet gemakkelijk had. Ze doet er alles aan om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen, al is dat lang niet zo eenvoudig als je er alleen voor staat - een vaderfiguur viel nergens te spotten - én op de koop toe ongeletterd én depressief bent. Logisch dus dat Bens schooluitslagen ondermaats zijn. Hier komt verandering in wanneer zijn moeder hem een bril cadeau doet, waardoor er zich letterlijk een nieuwe wereld voor Ben opent. Maar daar houdt het niet bij op. Mama Carson zet een rem op tv-kijken en laat haar kids wekelijks twee boeken uit de bieb lenen.
Ben ontwikkelt zich zo tot een verstandige knaap die plots alle kansen die het leven te bieden heeft maar voor het grijpen heeft. Het duurt eventjes voor-ie zijn roeping vindt - hij loopt eerst zijn toekomstige eega Candy tegen het lijf - maar finaal valt alles puik voor ‘m in de plooi. Een toekomst als hersenchirurg laat niet lang op zich wachten en al op zijn 33ste schopt hij het tot overste van de afdeling kinderneurologie van het John Hopkins hospitaal te Baltimore. Hij zou daarna nog bewijzen dat die taak met recht op zijn schouders rust. Carson zette z’n naam bij in de geschiedenisannalen met operaties tot een goede einde te brengen die maar weinig anderen ‘m zouden nadoen.
‘Gifted Hands: The Ben Carson Story’ is niet helemaal vrij van sentiment, maar je wil de makers er toch geen tik op de vingers voor geven. Het inspirerende verhaal werd al in meerdere variaties verteld (dit is een klassiek from rags to riches-plot zoals Hollywood daar een patent op heeft), maar het is de sterke vertolking van de vroegere Oscarwinnaar Cuba Gooding Jr. die deze voor televisie gedraaide productie meerdere niveaus hoger tilt en eindelijk nog eens demonstreert dat het niet die actiefilms die hij sinds enkele jaren aan elkaar rijgt, maar wel karakterprenten als deze zijn waarvoor-ie in de wieg gelegd is. Al kan hij het nogal magere script op z’n eentje niet rechttrekken.
Met geeneens een anderhalf uur op de teller en een levenswandel die meer dan twintig jaar overspant, is het niet verwonderlijk dat er scenariogewijs slachtoffers vallen. Het script van John Pielmeier beperkt zich dan ook vooral tot de opmars van de jonge Ben tot de wereldbefaamde neurochirurg die hij vandaag de dag is. Een aantal dramatische gebeurtenissen worden daarbij nogal ongelukkig naar een zijspoor geschoven. Een cynicus zou deze niet ondoorzichtige kunstgrepen en ook de daarbij horende siroopsoundtrack van de hand kunnen doen als manipulatief. Dat zou zelfs niet onterecht zijn, maar de vertolkingen maken wel wat goed.
Extra’s (dvd): twee featurettes, waarvan eentje ons een kijkje geeft achter de schermen van de deze productie en een ander het verhaal van Ben Carson vanuit een documentarisch standpunt belicht. Ze voegen niet erg veel toe aan de film, maar voor fans van inspirerende verhalen mag dit geen hinder vormen.