Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Il Y A Longtemps Que Je T'Aime
De longtemps uit de titel bedraagt zo’n vijftien jaar; zolang heeft hoofdpersonage Juliette (Kristin Scott Thomas die haar Franse tongval nog eens van stal mag halen) in de gevangenis gezeten. Als ze vrij komt, vindt ze onderdak bij haar zus (Elsa Zylberstein), die gelukkig samenwoont met haar man, hun twee adoptiekinderen en haar schoonvader. Juliette moet haar plaatsje in de wereld zien te heroveren, maar dat is uiteraard makkelijker gezegd dan gedaan.
‘Il Y A Longtemps Que Je T’Aime’ is het regiedebuut van Frans auteur Philippe Claudel, die in 2003 gelauwerd werd voor z’n debuutroman ‘Les Âmes Grises’ (dat eerder verfilmd werd in 2005 en net zoals deze resulteerde in een prachtige schermadaptatie). Claudel heeft goed naar zijn voorgangers gekeken, maar geeft toch al blijk van een eigen stijl. Zo weert hij alle sentiment, kiest hij voor meer ingehouden emoties (enkel de cathartische finale wijkt hiervan af), houdt hij zijn camera regelmatig lang ingezoomd op eenzelfde personage of setting en gunt hij de kijker slechts met mondjesmaat een inkijk in de getormenteerde kokers van de hoofdpersonages.
Briljant hoe Claudel diezelfde kijker aldus twee uur lang hongerig houdt, terwijl hij de personages gevoelig tot leven laat komen. Aan het begin van de film weten we niet waarvoor Juliette al die jaren uit het leven van haar zus (en van haar familie die haar permanent de rug toekeerde) verdween. Het enige dat we kunnen vermoeden, is dat ze een ernstige misstap beging, eentje waar ze zoveel jaar na dato nog steeds de littekens van draagt. Wat die misstap inhoudt, komen we na een goed halfuur te weten, maar het waarom spaart Claudel netjes op tot de climactische finale. De aanpak van de Franse auteur, die in een vorig leven lesgaf aan de universiteit van Lyon, zal de ongeduldige kijker wellicht op de zenuwen werken (de thrilleraanpak wordt bewust, en terecht, gemeden), maar wie bereid is te investeren in dit volwassen verhaal krijgt er een pakkend drama voor in de plaats.
Een film als deze staat of valt met de mysterieuze hoofdfiguur, en bijgevolg met de actrice die haar vertolkt. Kristin Scott Thomas heeft al regelmatig bewezen zich in het Frans minstens zo goed in haar getalenteerde vel te voelen als in het Engels (dat toonde ze recent ook weer in het eveneens prima ‘Partir’), en in ‘Il Y A Longtemps Que Je T’Aime’ toont ze dat het mogelijk is om zonder theatrale tics en trucs een geloofwaardige, natuurlijke vertolking neer te poten. Ze krijgt degelijk weerwerk, maar niemand blijkt een waardige partij; Thomas blaast ze allemaal van het scherm. Een Franse mokerslag die niet alleen op het hart, maar ook op het verstand mikt. Knappe film.
Extra’s (dvd): wie meer wil weten over de film kan beslist bij het bonusmateriaal terecht, dat niet in kwantiteit, maar wel in kwaliteit uitmunt. De hoofdbrok is een 60 minuten durend interview met de regisseur-auteur Philippe Claudel; en bij wie kan je nu beter ten rade gaan dan bij de man achter dit project én achter het al even briljante bronmateriaal? Daarnaast zijn er ook nog verwijderde scènes, eveneens voorzien van commentaar van de cineast.