Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Vorig jaar, in 2009, blies ‘Le Petit Nicolas’ vijftig kaarsjes uit. Het cartoonkarakter, aan het brein van René Goscinny (‘Asterix’) ontsproten en met tekeningen van Jean-Jacques Sempé opgeluisterd, vierde dat met een eerste bioscoopfilm. Filmmaker Laurent Tirard, bekend van het komische ‘Molière’, blijft trouw aan de geest van de verhalenreeks en situeert zijn film, net als de strips, in de jaren zestig.

Tegen die achtergrond zien we hoe een jonge, guitige Nicolas een zorgeloos leventje leidt. Z’n ouders zijn dol op hem en hij heeft een leuke schare vriendjes met wie hij dagelijks plezier maakt. Wanneer hij op een dag een gesprek tussen zijn ouders afluistert, waaruit hij opmaakt dat zijn moeder zwanger is, ziet Nicolas zijn perfecte leventje als een kaartenhuisje in elkaar vallen. In pure paniek begint ook zijn jeugdige verbeelding helemaal op hol te slaan. Zo meent Nicolas dat wanneer binnenkort z’n broertje ten tonele zal verschijnen, zijn ouders hem aan zijn lot zullen overlaten. Misschien wordt hij wel, net als Klein Duimpje, in het bos achtergelaten…

Wat volgt, is een charmante misverstandenkomedie waarin de jeugdige titelheld alles op alles zet om alsmaar in de gratie van zijn ouders te vallen, al lopen diens goede bedoelingen vaak verkeerd af. De aanstekelijke slapstickhumor roept herinneringen op aan het werk van Jacques Tati, extra in de hand gewerkt door het feit dat de strapatsen van de kleine Nikolaas (zoals de innemende belhamel in onze contreien bekendheid vergaarde) zich meer dan veertig jaar geleden op de tijdslijn situeert. Ook baadt de prent hierdoor in een gelijkaardige ouderwetse, zij het aandoenlijk warme sfeer als ‘Amélie’ en ‘Les Choristes’.

Jammer is evenwel dat scenarist Alain Chabat - met ‘Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre’ op z’n conto niet aan zijn Goscinny-proefstuk toe - de dubbele bodems van het bronmateriaal niet wist te vertalen naar deze schermadaptatie. Zijn de gekke belevenissen van le petit per definitie bestemd voor kinderen, bevond er zich tussen de tekstregels in de originele strip altijd nog prima verscholen humor die enkel voor volwassenenogen bestemd was. De film heeft hier slechts weinig van behouden. Al wil dat niet zeggen dat de oudere filmfan niet zal kunnen genieten van de uitzonderlijke komische timing die cineast Tirard hier aan de dag legt.

Het is bovendien moeilijk om de ontwapenende prestatie van titelvertolker annex debutant Maxime Godart, die uit meer dan 100 jongetjes geselecteerd werd, niet meteen in je hart te sluiten. De rollen van Nicolas’ ouders zijn weggelegd voor de steeds weer goed acterende ‘Bienvenue Chez Les Ch’tis’-lolbroek Kad Merad en ‘Fauteuils d’Orchestre’-talent Valérie Lemercier. Eindbilan: een luchtige, maar bovenal heel charmante familiefilm die garant staat voor zo’n anderhalf uur ondeugende streken. Of - anders gezegd - een spiegel van je eigen tijd als kattenkwaad uithalende schelm, waarin het heerlijk kijken is.

Extra’s (Blu-ray): naast een leuke making of die ons een kijkje in de productiecoulissen gunt, is er een interview met filmmaker Laurent Tirard tussen het bonusmateriaal te spotten, alsook één met actrice Valérie Lemercier. Merci inderdaad.

Peter Janssens