Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Burning Plain
Herrie in het huwelijk: regisseur Alejandro González Iñárritu en huisscenarist Guillermo Arriage - samen het creatieve duo achter ‘Amores Perros’, ’21 Grams’ en ‘Babel’ - scheidden hun wegen nadat die laatste misnoegd was omdat hij niet voorkwam in de prijsoogst in Cannes, hoewel ‘Babel’, de winnaar in kwestie, net zozeer zijn verdienste zou zijn en Iñárritu hem die eer ontzegde. Bijgevolg besloot hij het maar op z’n eentje te proberen.
Als scenarist kan je dit dus bezwaarlijk een vuurdoop noemen (je mag hem reeds als een ancien beschouwen), maar wel is dit het eerste avontuur achter de camera voor de getalenteerde Mexicaan. Geleerd van de besten is het niet toevallig dat ‘The Burning Plain’ evengoed aanvoelt als een nieuwe Iñárritu, met dit verschil dat Arriaga verhaalgewijs andere horizonten verkent. Niet zozeer in de structuur - als vanouds lopen diverse in tijd en ruimte van elkaar gescheiden verhaallijnen door elkaar - als wel in de omvang ervan.
Waar zijn scenario’s doorgaans teren op een zekere grootschaligheid (de wereld rond in ‘Babel’, de hoogdravendheid in ’21 Grams’), blinkt zijn nieuwste kleinood uit in subtiliteit en intimiteit. En waar de spilfiguren doorgaans mannen zijn, richt hij dit keer zijn lens op vier vrouwen: Sylvia (Charlize Theron), een vereenzaamde, gekwelde vrouw die haar dagen slijt met snelle seks en verdrongen emoties, Gina (Kim Basinger), een ongelukkig getrouwde moeder die de passie in haar leven ziet terugkeren bij de ontmoeting met een oudere Mexicaan, Mariana (Jennifer Lawrence), de dochter van Gina die haar moeders overspel in het snuitje heeft én Maria (Tessa La), een dertienjarig meisje, triest om haar vader die dreigt te bezwijken aan de verwondingen van een vliegtuigcrash.
Die crash - ‘The Burning Plain’ uit de titel - verbindt al deze karakters op een manier, veel eenvoudiger en doorzichtiger dan we van Arriaga gewend zijn. Het deert evenwel niet dat ondanks de kriskras door elkaar manoeuvrerende verhaallijnen de diverse puzzelstukken al halfweg in elkaar geklikt lijken en de film in z’n tweede helft nog maar weinig echte verrassingen uit de mouw schudt. De emotionele twist blijft op die manier een beetje uit, wat Arriaga toestaat om zijn personages, die zich dichter dan ooit tot elkaar verhouden, meer ademruimte te geven en de kijker niet enkel op intellectueel, maar ook hartroerend niveau te raken.
En als de aangrijpende plot je geen krop in de keel bezorgt, dan misschien wel de gevoelige, maar trefzekere vertolkingen van Charlize Theron en Kim Basinger; beiden waren nooit beter dan hier. ‘The Burning Plain’, een familiedrama in plaats van een werelddrama, is inderdaad kleinschaliger dan wat de Mexicaanse scenarist doorgaans uit de pen schudt, maar daardoor ook doeltreffender, aandoenlijker en persoonlijker. En mooier. Veel mooier.