Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Zombieland
Alle ondoden nog aan toe: de Award voor de beste zombiekomedie - sinds jaar en dag op naam van de Britse horrorpersiflage ‘Shaun Of The Dead’ - is een wisselbeker geworden! En de nieuwe eigenaar is deze ‘Zombieland’, een bijzonder geestige genrepastiche die terloops ook nog iets te zeggen heeft over de groei- en hartenpijnen van een tiener op weg naar volwassenwording én de tristesse van een eenzaam bestaan in een door zombies overspoelde samenleving. Maar cineast Ruben Fleischer vergeet niet dat er in de eerste plaats toch gelachen mag worden.
De openingsscène, waarin hoofdpersonage Columbus (Jesse Eisenberg) aan de kijker uitlegt aan welke regels een mens zich dient te houden wil hij overleven in een wereld vol zombies, is alvast een pareltje en onderstreept meteen het innovatieve én zeer inventieve karakter van deze humoristische horror. De neurotische held kruist vervolgens het pad van Tallahassee (Woody Harrelson), een moderne cowboy in een luxueuze Cadillac die Columbus een ride to nowhere aanbiedt. Op hun trip stuiten ze op Little Rock (Abigail Breslin) en Wichita (Emma Stone), twee zussen die er zo hun eigen methodes op nahouden om in leven te blijven.
De premisse lijkt dan wel even eendimensionaal als de afgestorven op menselijk vlees jagende breinen van het legertje zombies dat Fleischer en zijn team make-up artiesten opdienen, maar toch lijdt de plot nergens aan - excuseer ons de woordkeuze - bloedarmoede. Zo worden de naar hun afkomst genoemde personages opvallend volwassen uitgetekend en tovert scribentenduo Paul Wernick en Rhett Reese (de stap van additioneel pennenwerk aan Disney’s ‘Dinosaur’ en ‘Monsters, Inc.’ naar deze ‘Zombieland’ kon nauwelijks groter!) telkens wanneer je het niet verwacht een goeie grap zij het oprechte emotie uit de mouw.
Net als ‘Shaun Of The Dead’ een als zombieparodie vermomde romcom was, is ook Fleischers debuut geen zombiefilm pur sang. Onder de gruweldeklaag, die in feite al direct met de nodige humor opgediend wordt, schuilt namelijk een herkenbare coming-of-age-prent, met een titelpersonage dat je normaliter eerder in een quirky independent movie veronderstelt aan te treffen in plaats van in een zomcom, waarin de zombies zelf in het lange middenstuk haast naar het achterplan verwezen zijn. “Het is moeilijk opgroeien in zombieland”, mijmert Columbus, waarop Wichita hem van repliek dient: “Het is moeilijk opgroeien!” - jaja, tienertrubbels komen hier uitgebreid aan bod. Al gaat het er in de finale (in een kermispark) ook best bloederig aan toe, maar steeds met de knipoog.
Jesse Eisenberg blijkt bovendien de juiste tiener op de juiste plaats, al is het de beslist aan populariteit herwonnen Woody Harrelson (binnenkort zie je ‘m weer gek doen in de guitige superheldenpersiflage ‘Defendor’) die de show steelt als schietgrage zombiekiller, die zelfs een (goed verborgen) emotioneel kantje heeft. De twee coole chicks met dienst zijn ook aardig al hebben ze veeleer aangevende rollen. Let daarnaast nog op een hilarische cameo van Bill Murray als... zichzelf. ‘Zombieland’ is one hell of a ride, die met z’n 86 minuten van al zijn overtollig, nou ja, vlees ontdaan is. Uitkijken dus naar de sequel - in 3D!