Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Was regisseur Andy Tennants vorige, ‘Fool’s Gold’, al een doorslagje van ‘Romancing The Stone’, dan zit z’n nieuwste zo mogelijk nog meer geworteld in de jaren ’80. ‘The Bounty Hunter’ laat zich dan ook omschrijven als een mix van ‘Midnight Run’ en ‘Bird On A Wire’: van de eerste leent hij de premisse, van de tweede de flauwe humor en de inspiratieloze actiescènes. Wat twintig jaar geleden al niet grappig was, blijkt dat nu nog steeds niet te zijn, is echter de enige conclusie die uit dit actiekomisch niemendalletje te trekken valt.

Jennifer Aniston kruipt in de huid van een reportster, die haar afspraak in de rechtbank mist omdat een voorname bron cruciale informatie voor haar artikel heeft. Maar eenmaal op de afspraakplaats ontdekt Nicole - zo heet ze - dat er aan de case waarin ze zich tracht te verdiepen een reukje is wanneer de auto van haar informant leeg en met een stukgeslagen ruit op de parking staat, maar de man in kwestie niet te bespeuren valt. Veel tijd om op onderzoek te gaan heeft de journaliste echter niet, want omdat ze de hoorzitting waarop haar zaak voorkwam, miste, loopt er nu een bevel voor haar arrestatie.

Waarop Milo (Gerard Butler) de opdracht krijgt om haar achterna te jagen. Een taak die de bounty hunter niet enkel een stel broodnodige duiten oplevert, maar die ‘m ook de kans geeft om wraak te nemen op de persoon die hem niet lang ervoor al het bloed van onder de nagels gehaald heeft. Nicole is immers Milo’s ex en haar achter de tralies zetten, laat zich kwalificeren als een droomjob (kijk hem met plezier Nicole’s opgenomen programma’s van haar digibox wissen). Maar niet alles loopt van een leien dakje wanneer een tatoeërende killer het niet op Nicole’s bemoeienissen inzake een mysterieuze zelfmoord begrepen heeft én Milo een koppel schuldeisers achter zich krijgt, die eerst benen breken en dan pas naar legitimatie te vragen.

Op papier laat ‘The Bounty Hunter’ zich lezen als een goedgeluimd actievehikel, maar het natuurlijke charisma van hoofdacteur Butler (zie o.a. ‘RocknRolla’ en ‘Nim’s Island’ voor puike staaltjes tong-in-de-wang-gedruk) kan het zaakje niet redden. Over de hopeloos hysterische en daardoor niet uitsluitend tenen, maar ook vingers krommende vertolking van de vroegere ‘Friends’-actrice, met wie elk greintje chemie spoorloos blijkt, zwijgen we. En breek ons tevens de bek niet open over de trits karakters die als comic relief dienstdoen (de clichépersonages blijven anderhalf uur lang toestromen!), maar er nauwelijks in slagen de mondhoeken in grinnik-, laat staan lachmodus te brengen.

‘The Bounty Humor’ mist niet enkel grappen, ook het tempo stokt geregeld en de regie is zodanig flets dat je jezelf afvraagt of Tennant (‘Hitch’ is een guilty pleasure) er eigenlijk wel zin in had. De paar obligate actiescènes missen pit (al slaat een achtervolging halfweg wél de juiste toon aan), terwijl het voorspelbare verloop de doorwinterde kijker weinig te bieden heeft. Kortom: een romantische actieklucht, die niet weet of hij de kaart van de actie, humor of romantiek moet trekken en de drie dan maar door elkaar haspelt, met als resultaat een non-spektakel dat moeilijk de juiste versnelling vindt. Een goeie en immer vermakelijke Butler ten spijt.

Peter Janssens