Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Murder Rooms: Mysteries Of The Real Sherlock Holmes
Hoewel je op de cover in joekels van letters de woorden Sherlock Holmes aantreft, speelt de bekende deductiespeurneus geen rol in de vijf tv-films die deze box bevat. Waarom zijn naam dan zo groot op de hoes staat? Omdat de mysterieverhalen sterk verwant zijn met die van de geniale detective. Uiterst sterk zelfs, want de twee hoofdpersonages in deze vijfdelige (en eenmalige) serie zijn namelijk Arthur Conan Doyle en Dr. Joseph Bell, de professor aan de Universiteit van Edinburgh op wie de eerste zijn legendarische karakter baseerde.
Maar let op, van een op ware feiten berustend verhaal - de centrale karakters hebben écht bestaan en hadden een gelijkaardige relatie aan die voorgesteld in deze reeks - mag je ook geen gewag maken. Eigenlijk was ‘Murder Rooms: Mysteries Of The Real Sherlock Holmes’ bezwaarlijk meer dan een poging om het vertrouwde Sherlock Holmes-verhaal onder een andere vorm te brengen. De figuur van Arthur Conan Doyle doet hier dan ook in de eerste plaats dienst als variant op Dr. Watson, terwijl Joseph Bell met zijn briljante observatieve geest fungeert als Sherlock Holmes avant la lettre. Het idee is goed, maar de uitwerking is een doorslagje van andere Holmes-vertelsels.
We schrijven Edinburgh, 1878. Arthur Conan Doyle studeert geneeskunde aan de universiteit, waar hij Dr. Joseph Bell, die pathologie onderwijst, ontmoet. Niet op zijn mond gevallen durft Doyle het aan om vraagtekens te plaatsen bij Bells uit de band springende lesmethodes. Dat levert hem in tegenstelling tot wat je mogelijk zou verwachten geen berisping op, maar wel een aanstelling als assistent van Bell. Zo ontdekt Doyle dat er daadwerkelijk meer schuilgaat achter zijn prof dan men vermoedt. Joseph Bell blijkt immers mee te werken aan een moordonderzoek voor de politie. Wanneer er steeds meer doden vallen, moet het tweetal via pathologisch onderzoek op zoek gaan naar de dader...
Tot zover de premisse van episode één, ‘The Dark Beginnings Of Sherlock Holmes’, maar de vier die erop volgen, kennen een analoog verloop. Op die manier sluit ‘Murder Rooms’ als serie keurig aan bij zowel oude ‘Sherlock Holmes’-verfilmingen als een old fashioned misdaadreeks à la ‘Midsomer Murders’. Het enige verschil is dat dit kwintet puzzelplots zich eerder in de gotische en spirituele sfeer laten situeren, maar dat maakt de uitvoering en de speurtocht er evengoed niet minder klassiek op. Je kan onmogelijk stellen dat de makers hun best niet gedaan hebben om origineel uit de hoek te komen, maar op één of andere manier overheerst toch het gevoel dat je het allemaal al eerder gezien hebt.
Daarom staat of valt een crimeserie vaak met de personages, en de acteurs die ze gestalte geven. En op dat vlak stelt ‘Murder Rooms’ teleur. De relatie tussen Arthur Conan Doyle en Joseph Bell biedt stof tot heel wat boeiende scènes, maar overstijgt nergens die van de detective en zijn rechterhand (terwijl Doyle zijn grootste creatie op Bell baseerde - iets wat nooit echt uit de verf komt). Maar is het eerlijk om de serie daarop af te rekenen? Uiteindelijk staan acteurs Ian Richardson en Charles Edwards alsof ze zich in een doorsnee detective bevinden, zonder meer. Misschien was het de subtitel (‘Mysteries Of The Real Sherlock Holmes’) die onze verwachtingen hoger stelden.