Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Legion
‘Legion’ heeft alles om een campy cultclassic te worden: een compleet van de pot gerukte premisse (straks meer daarover), hoofdrolspelers die de nodige gravitas in hun rollen leggen wanneer daar vooral niet om gevraagd wordt én een zooi speciale effecten die eerder fout dan cool ogen: zoals die engel die zijn vleugels op wel erg bizarre manieren kan gebruiken. Het zou inderdaad een dolle verstand-op-nul-trip kunnen opleveren, mocht debuterend filmmaker Scott Stewart z’n met een fikse korrel zout te nemen premisse niet zo verdomde ernstig in beeld brengen.
Aanvankelijk lijkt de voormalige visual effects-supervisor van o.a. ‘Sin City’, ‘Harry Potter And The Goblet Of Fire’ en ‘Iron Man’ (geen misse referenties!) echter de juiste vibe te pakken te hebben. Wanneer in één van de vroege scènes in de film een oud besje haar opwachting maakt in een verlaten diner in de woestijn (of liever: the middle of nowhere) om niet lang daarna te transformeren in een demon die over het plafond kruipt, denk je nog: dit wordt fun! Dat is echter buiten het scenario gerekend, dat - Stewart zou toch geweten hebben dat hij een supernatuurlijke actiehorrorpitch best met de knipogen opdient? - nergens écht pretentieloze pret bevat.
De doorgaans altijd op niveau presterende Paul Bettany (‘The Da Vinci Code’, ‘Creation’) treedt aan in de rol van aartsengel Michael. Wanneer God, die de bullshit van de mensen stilaan beu raakt (zo stelt althans één van de karakters het), de opdracht geeft aan zijn persoonlijk engelenleger om het menselijke ras uit te roeien, besluit hij zich echter tegen zijn strijdbroeders te keren. Michael trekt naar een eethuisje in de woestijn (yup, waar eerder dat gekke omaatje amok zaaide) met als doel de zwangere Charlie te beschermen: het kind dat zij draagt, is namelijk de enige hoop om de onder vuur liggende mensheid te redden.
Helpen de aartsengel in zijn strijd tegen het jammer genoeg nooit écht ludiek in beeld komende angel army: een lowlife (Lucas Black) die samen met z’n pa (Dennis Quaid) de afgelegen vreetbarak uitbaat, de zwarte kok (Charles S. Dutton) en een paar op het verkeerde moment op de verkeerde plaats vertoevende passanten. Of precies op het juiste moment, omdat de ingezette Apocalyps er schijnbaar voor gezorgd heeft dat het tentje in de midden van de woestijn de enige plaats is waar er nog hoop gekoesterd kan worden. Pulp of kunst? Het eerste uiteraard, maar de religieuze dimensie die Scott Stewart aan zijn zelfgeschreven verhaal doet vermoeden dat hij het allemaal net ietsje epischer opvatte.
‘Legion’ schiet dan wel kordaat uit de starters, nog voor halverwege valt de actie stil om pas helemaal op het eind weer de aandacht op te eisen. Wat Stewart intussen op de kijker afvuurt? Een stel slaapverwekkende dialogen, waarin de personages hun geloof dan wel ongeloof uiten. En een reeks gesprekken die de gehavende achtergronden van de karakters moet blootleggen, maar clichés worden nooit overstegen. Die paar scènes die je nog enigszins het idee geven dat Stewart als vormgever beter voor de dag komt dan als - no pun intended - schepper (zie bijvoorbeeld ook de ijscoman met de erg flexibele kaken), bieden echter weinig soelaas. Een sof van bijbelse proporties.
Extra’s (dvd): twee van de drie featurettes leggen de focus vooral op het visuele vuurwerk, en dat is niet eens een slechte zaak, want het precies in dat departement dat ‘Legion’ de meeste punten scoort. De sciencefictionfan of liefhebber van apocalyptische doemprenten vinden hier wellicht nog hun gading.