Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Fangbangers gaan een hete zomer tegemoet. Wie zijn vampierenromances het liefst zeemzoet en jeugdig heeft komt aan zijn trekken met de derde ‘Twilight’-film, wie liever voluit gaat in de beslotenheid van de huiskamer kan de eindelijk in de Benelux gearriveerde hardcore van ‘True Blood’ omarmen. Net als ‘Twilight’ is die reeks trouwens ook gebaseerd op populaire pulpliteratuur, in dit geval de reeks ‘The Southern Vampire Mysteries’ van Charlaine Harris.

Initiatiefnemer van dit nieuw vampierenepos is Alan Ball, die bij de betaalzender HBO heel wat krediet heeft opgebouwd na het succes van ‘Six Feet Under’, een van de paradepaardjes van de zender. Op zich lijkt ‘True Blood’ een rare keuze voor Ball, die zich het liefst concentreert op de kleinere kanten van de Amerikaanse samenleving. Ditmaal wordt die samenleving larger than life uitgetekend in het stadje Bon Temps in Louisiana waar mensen en vampieren met elkaar moeten zien samen te leven. Hierdoor is er ditmaal niet echt veel plaats voor levensecht cynisme, al liggen sommige allegorieën wel voor de hand. Zo zijn de politici en geestelijken die niet van vampierenrechten willen weten duidelijk geënt op de nog steeds op veel plaatsen gefnuikte homorechten.

Ball bespaarde alvast niet op seks en geweld bij het vertalen van Harris’ oeuvre. Wie wil weten welk vlees er in de kuip zit, heeft genoeg aan de eerste aflevering waar bloot en bloed in evenwaardige dosissen over het scherm worden gesmeerd. Waardoor het van meet af aan duidelijk is dat ‘True Blood’ zich ondanks zijn jeugdig uiterlijk vooral (om niet te zeggen uitsluitend) naar een volwassen publiek richt.

Een publiek dat bereid is mee te surfen op de golven van een verhaal dat teert op de charme van de telepathische serveerster Sookie Stackhouse (een heel volwassen geworden Anna Paquin). Die begint een romance met vampier Bill Compton (Stephen Moyer), al sinds de Amerikaanse burgeroorlog een ondode in Bon Temps (en officieel 173 jaar oud). Niet iedereen is opgezet met die romance, want vampieren worden niet echt als ‘gelijken’ beschouwd door het gros van haar stadsgenoten. Rode draad in het eerste seizoen is trouwens een seriemoordenaar die het gemunt heeft op vrouwen die seks hebben met vampieren. Wie die snoodaard is, wordt uiteraard pas in de laatste aflevering duidelijk. Voor het zover is, word je meegezogen in het rariteitenkabinet van Bon Temps. Zo is er Jason, de aan seks verslaafde broer van Sookie, de homoseksuele kok Lafayette die stiekem handelt in vampierenbloed, zijn emotioneel labiele nicht Tara die op zoek is naar de liefde van haar leven en cafébaas/shape shifter Sam Merlotte die tot over zijn oren verliefd is op Sookie, maar uiteindelijk toch verplicht zal worden om een alliantie met Bill te sluiten.

Het eerste seizoen van ‘True Blood’ moet het misschien niet meteen hebben van een nagelbijtende plot (sommige verhaallijnen mochten gerust wat korter), en neemt rustig zijn tijd om de vele personages voor te stellen. Veel daarvan krijgen trouwens een grotere rol in de volgende seizoenen, waarin de mythologie van de mensen en de vampieren in Bon Temps (en daarbuiten) verder wordt omgespit. Wat echter al onmiddellijk snor zit, is de broeierige sfeer die een ideale voedingsbodem blijkt te zijn voor de freaky stuff waarin de serie grossiert. Let trouwens op de alweer schitterende begingeneriek van Digital Kitchen (ook al verantwoordelijk voor de opvallende beginfilmpjes van onder meer ‘Six Feet Under’ en ‘Dexter’) die op een ronduit unieke manier de thematiek en gruwelen van de reeks aan elkaar rijgt. Kinky kunst met een hoog verslavingsgehalte.

Simon Couwens