Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Damages, seizoen 2
Series die kiezen voor een gimmick die ze seizoen na seizoen herhalen lopen het risico zichzelf klem te rijden. Denk maar aan de vaak geforceerde cliffhangers die ‘24’ uit zijn koker moet schudden om elke aflevering spannend te laten eindigen. ‘Damages’ is bijna in hetzelfde bedje ziek, maar blijft gelukkig stevig overeind door de vaak vernuftige scenario-opbouw, al is die af en toe bewust geforceerd om in de format te passen. Dragen eveneens bij tot de driesterrenkwotering: de ook in dit tweede seizoen alweer uitstekende vertolkingen, met als opvallende nieuwkomers William Hurt, Marcia Gay Harden en Timothy Olyphant.
Net als in het eerste seizoen gaat ‘Damages’ opnieuw resoluut voor een flashbackstructuur. Alles begint met een scène die in de climaxronde thuishoort, waarna scenaristen Todd A. Kessler, Glenn Kessler en Daniel Zelman duchtig heen en weer switchen tussen titelkaarten genre ‘zoveel maand later’ of ‘zoveel weken vroeger’. Op zich heeft de serie deze gimmick niet nodig: vertel het verhaal rechtuit en de rechtbankthriller kruipt even goed onder de kleren. Al stimuleert deze structuur wel om zelf als volleerd detective de plot te proberen ontrafelen en de puzzelstukken in elkaar te laten klikken. Weet wel dat de scenaristen dit weten en zelfs stimuleren, en ze de speurneuskijker bewust het verkeerde pad opsturen.
Nog een constante in ‘Damages’: de maskers waar ei zo na iedereen zich achter verschuilt. De verborgen agenda’s zijn nauwelijks bij te houden en veel (zoniet alles) is op z’n zachtst gezegd niet wat het lijkt. Spant alweer de achterbakse kroon: topadvocate Patty Hewes (Glenn Close) die zich ditmaal inspant om een groot energiebedrijf aan het kruis te nagelen, daar die zonder scrupules toxische stoffen dumpt. Wanneer die mastodont daarnaast ook een megalomane fusie aangaat, is Patty vastbesloten de witteboordencriminaliteit een halt toe te roepen. En daarbij gaat ze eens te meer over lijken: is het niet letterlijk, dan toch zeker figuurlijk. Eveneens in de mix: Hewes & Associates-medewerkster Ellen Parsons (Rose Byrne) die op wraak zint nadat haar verloofde het vorig seizoen het loodje legde en zijzelf ternauwernood ontsnapte aan een aanslag waarvan ze vermoedt dat Patty de opdracht gaf.
Opvallendste minpunt in dit tweede seizoen: de makers nemen iets teveel hooi op de intrigevork. Vooreerst borduren ze verder met de losse draden uit het vorige seizoen (en dat zijn er nogal wat), tegelijkertijd komen ze met nieuwe verhaallijnen en personages op de proppen. Geen wonder dat het hier en daar eens spaak loopt en dat personages af en toe een paar afleveringen in de coulissen verdwijnen. En dat sommige verhaallijnen aan het eind van de rit uiteindelijk toch minder belangrijk lijken dan initieel gesuggereerd.
Laat je zeker niet laat afschrikken door de (over)dosissen dubbelspionnen, valse bodems en halve waarheden waarmee je om de oren wordt geslagen. Hoe bewust misleidend of ongeloofwaardig het een en het ander is, ‘Damages’ is en blijft niettegenstaande de mindere bochten verdomd intrigerend en verslavend kijkvoer. Fans van de kuiperijen van Patty Hewes kregen bij het begin van deze zomer trouwens goed nieuws: door de dalende kijkcijfers en de hoge productiekost zag betaalkanaal FX geen brood meer in de serie, waardoor het inmiddels in Amerika uitgezonden derde seizoen meteen het laatste zou zijn. Satellietkanaal The 101 Network bleek wel in de staying power van de reeks te geloven en bestelde bij Kessler-Zelman-Kessler nog twee seizoenen van tien afleveringen. De strijd tussen Patty Hewes en Ellen Parsons is dus nog lang niet gestreden. Benieuwd of de reeks tot aan het eind zijn eigen puzzelprincipes trouw zal blijven.