Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

‘Cheaper By The Dozen’ is een remake van de gelijknamige film uit 1950. Ditmaal kruipt komiek Steve Martin in de huid van Tom Baker, gehuwd met schrijfster Kate (Bonnie Hunt) en vader van twaalf kinderen. Wanneer hij van zijn oude vriend (Richard Jenkins) de job van zijn leven krijgt aangeboden, kan hij niet weigeren. Toms nieuwe functie brengt noodgedwongen een verhuis van het platteland naar de grootstad met zich mee. Wanneer daarenboven ook Kates nieuwe boek een bestseller van formaat wordt, moet ook zij meer carrièregerichte beslissing nemen. De kinderen moeten hun eigen boontjes zien te doppen in een nieuw huis, in een nieuwe buurt.

‘Cheaper By The Dozen’ is een schaamteloos, oertypisch formulefilmpje, dat duidelijk de ‘regel van de familiekomedie’ hoog in het vaandel draagt. In zijn anderhalf uur is deze prent mooi ingedeeld in een voorstelling der personages, een humoristisch halfuurtje en een belangrijke familieboodschap bevattende finale. Vele grappen zijn erg voorspelbaar, maar toch kan dit de pret niet bederven. Het middenstuk bevat voldoende grappen en grollen om ons te vermaken. De humor mag dan bij momenten erg platvloers zijn, nooit heb je een gevoel van overdaad. In zijn finale gaat de prent echter zwaar over de schreef en probeert hij de kijker een noodzakelijke, moraliserende waarde mee te geven. Wat deze juist moge zijn, is ons grotendeels ontgaan, maar feit is dat de huilerige opzet compleet overbodig is en een serieuze domper op de feestvreugde met zich meebrengt.

Steve Martin voelt zich duidelijk prima in zijn vel en doet wat we van hem gewoon zijn. De beste vertolking is afkomstig van een bij momenten erg geestige Bonnie Hunt. Als familiefilm is ‘Cheaper By The Dozen’ zeker geslaagd, voor de meer doorwinterde kijker is er hier en daar slechts een goeie grap weggelegd. Ordinair, maar zeker niet wanstaltig

Peter Janssens