Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Vraag aan honderd Amerikanen wie hun favoriete komiek van eigen bodem is en de kans is zeer groot dat Adam Sandler, Will Ferrell en Steve Carell de stemmen onder elkaar verdelen. Doe de test in onze contreien (weliswaar over Amerikaanse sterren) en het zou ons verbazen mocht één van hen de top van het lijstje aanvoeren. Hoe dat komt? Geen idee, maar feit blijft dat de ‘gekke bekken’-humorsoort die deze acteurs brengen op het Amerikaanse publiek eenzelfde uitwerking hebben als Koen Wauters op een tros tienermeisjes. Terwijl geen van de drie snel op een Benelux-fanclub moet rekenen.

Steve Carell kan het na ‘Dinner For Schmucks’ wellicht definitief schudden. Dat hij nochtans een aardig potje kan acteren, bewees hij al in o.a. ‘Little Miss Sunshine’ en ‘Dan In Real Life’ (laat elk van bovenstaande flauwe grapjassen een dramatische rol spelen en het is bingo!), maar eens hij de bewust komische toer opgaat, loopt het mis. Hij speelt de rol van Barry, een belastingcontroleur en amateurtaxidermist die in zijn vrije tijd dode muizen opzet. Wanneer-ie op een dag overreden wordt door zakenman Tim (Paul Rudd) verandert dit zijn leven ingrijpend. Plots lijkt deze veelal in zichzelf gekeerde einzelgänger een vriend te hebben.

Maar de intenties van Tim om met Barry om te gaan, zijn allesbehalve nobel. Zo kan de kantoorklerk namelijk promotie maken - iets waar hij al jaren naar zat uit te kijken - maar dan moet hij wel naar het etentje van de grote baas komen. So? Wel, er is uiteraard een adder: elk van de genodigden moet een idioot meebrengen! De reden? Hautain vermaak voor kaderpersoneel. Aanvankelijk vindt Tim het idee verwerpelijk, maar als hij meent dat dit het enige is wat zijn carrière vooruit kan helpen, beschouwt hij zijn ontmoeting met Barry als een godsgeschenk: hij heeft zijn idioot gevonden!

‘Dinner For Schmucks’ is een losse remake van de Franse satire ‘Le Dîner Des Cons’, waarvan je zelfs amper de plotcontouren herkent. ‘Meet The Parents’-kluchtenaar Jay Roach maakt van deze Amerikaanse bewerking immers een chaotisch avontuur waar in de tijdspanne van een paar dagen zo mogelijk nog meer fout loopt dan wat Murphy bij wet bepaald heeft. Centraal staat de relatie tussen Tim, die zijn leven in een grote puinhoop ziet veranderen, en Barry, die ondanks z’n goedhartige inborst die puinhoop op z’n conto mag schrijven. Op zich biedt dat potentieel stof tot een leuke comedy-of-errors, maar de tenenkrommende vertolking van Steve Carell (hier te zien met een vals gebit, waarmee hij de ene idiote grijns na de andere tevoorschijn tovert), de opeenstapeling van flauwe en voorspelbare grappen én de levenslesjes waarmee de karakters (en kijker) finaal om de oren geslagen worden steken stokken in de wielen.

Wat natuurlijk niet wil zeggen dat er absoluut niet te lachen valt, enkel zijn het niet de hoofdrolspelers die de lachers op hun hand zullen krijgen. Wie dan wel? ‘Flight Of The Conchords’-acteur Jemaine Clement is onovertroffen als oversekste kunstenaar, die zichzelf veel te serieus neemt. En ook ‘Little Britain’-reus David Walliams is hilarisch als een Zwitserse zakenman, die de sleutel blijkt tot Tims mogelijke bevordering. Minder op dreef is echter ‘The Hangover’-moppentapper Zach Galifianakis, van wie we toch stilaan beginnen te vermoeden dat-ie een one trick pony is. Eindbilan: ‘Dinner For Schmucks’ bevat een aantal leuke sketches, maar die volstaan niet om het makke en onwaarschijnlijke script te compenseren.

Peter Janssens