Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
A Female Assassin
Een mysterieuze bondgenoot van Agent 47 in ‘Hitman’, een Russische moordenares in ‘Max Payne’, een geheimagente met een persoonlijke vendetta in ‘Quantum Of Solace’ en een genadeloze Pictenleidster in ‘Centurion’: het is lastig om de Oekraïense actrice Olga Kurylenko niet als action babe te zien. In die optiek begrijp je waarom deze Israëlisch-Franse coproductie voor de internationale markt omgedoopt werd tot ‘A Female Assassin’. Mispak je evenwel niet aan titel of inlay (waarop het ex-Oostblokmodel je met een Beretta in de hand toekijkt alsof je laatste uur geslagen heeft): dit is minder een actiefilm dan een karakterstudie over de onderdrukking/uitbuiting van twee Oost-Europese vrouwen.
Oorspronkelijk luidde de titel ‘Kirot’, wat zoveel betekent als ‘muren’, verwijzend naar de situatie waarin de twee vrouwen die in dit met korte, doch bikkelharde geweldopstoten gelardeerde drama de lens op zich gericht krijgen. Beide zitten gevangen tussen muren, die ze schijnbaar onmogelijk neer kunnen halen. Olga Kurylenko speelt Galia, een Russisch hoertje dat ertoe verplicht wordt haar schulden af te betalen door aan de slag te gaan als hitwoman. Weigeren is geen optie, want dan krijgt ze nooit het geld bij elkaar of haar paspoort terug waarmee ze weer naar haar familie in Rusland kan terugkeren.
Centraal staat Galia’s vriendschap met haar buurvrouw Elinor, die door haar man geterroriseerd wordt. In eerste instantie wil Elinor niets met Galia te maken hebben, maar uiteindelijk laat ze toch haar pantser naar beneden en ontdekken de twee dat ze heel wat gemeenschappelijk hebben. Allebei willen ze namelijk maar één ding: ontsnappen uit hun uitzichtloze situatie. Wanneer Galia besluit in opstand te komen tegen haar opdrachtgevers en Elinor ontdekt dat ze zwanger is, achten ze de tijd rijp om actie te ondernemen tegen hun onderdrukkers. Wat volgt, is een strijd op leven en dood, met vrijheid als inzet.
Je moet filmmaker/scenarist Danny Lerner bewonderen voor de ambitie die hij met dit donkere verhaal aan de dag legt, maar anderzijds valt het je zeer zwaar om hem geen gebrek aan diepgang aan te wrijven. Deze mistroostige matroesjkavariant op Luc Bessons ‘La Femme Nikita’ doet er goed aan om de karakters tijd te geven tot leven te komen, maar Lerner raakt niet voorbij de clichés. De dialogen verraden een inhoudelijke leegheid, de bad guys met dienst zijn nog minder uitgewerkt dan stripschurken (en zijn weer typisch eendimensionaal crimineel) en de ‘vriendschap’ tussen Galia en Elinor is nergens geloofwaardig. Er is niets zo erg als een film die je emotioneel door elkaar wil klutsen (al is het nooit helemaal zonneklaar wat Lerner precies wil vertellen), maar er geeneens in slaagt om je zelfs maar één sikkepit om de protagonisten te laten geven. Voor een karakterstudie blijft het allemaal opvallend aan de oppervlakte dobberen.
We zijn nooit fans geweest van Olga Kurylenko, maar slecht brengt de actrice (voor de eerste keer mag ze wat ons betreft ook als dusdanig omschreven worden) het er niet vanaf in een rol die iets meer verlangt dan wild om je heen zwaaien met een schietijzer in de hand. Ook de visuele aankleding bewijst dat er best wel meer in zat. De sombere setting volstaat om te verstaan waarom de twee hoofdpersonages het op een lopen willen zetten. Tot slot verdienen ook de ongenadige en door merg en been snijdende actiescènes een pluim. Talrijk zijn ze niet, maar het is wel op die momenten dat de prent écht indruk maakt. Misschien had Lerner er dan toch beter een actiefilm pur sang van gemaakt?