Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

“Series als ‘Grey’s Anatomy’ hebben geen uitgesproken begin, midden of einde nodig, ze kunnen altijd nieuwe dokters, verpleegsters of patiënten opvoeren. Shows als de onze daarentegen moeten naar een finale toewerken”, aldus co-producer Damon Lindelof. Al heeft het de makers van ‘Lost’ wel enkele seizoenen gekost om daar zelf ook achter te komen. Lang leek het er namelijk op dat de scenarioschrijvers geen flauw idee hadden met welke Grote Apotheose ze de serie wilden besluiten. En de kans is groot dat je na dit zesde en laatste seizoen nog altijd die mening toegedaan bent.

Wie verwacht dat de makers de laatste 18 afleveringen uitsluitend gaan gebruiken om de karrevracht aan vragen (‘Lost’ staat er al jaren om gekend bij elk seizoens meer raadsels op te werpen dan uit te klaren) te beantwoorden, mag dat idee meteen vanaf episode één weer bijspijkeren. Bovendien blijkt de belofte om de flash forwards voor deze laatste reeks naar de prullenmand te verwijzen met een stevige korrel zout te nemen. Het klopt inderdaad dat de scribenten dat vertelmechanisme uit de plotscharnieren hebben geweerd, maar daarvoor is er een ander, en al even non-lineair, in de plaats gekomen: de flash sideways, zeg maar een parallelle ‘wat als?’-tijdslijn.

Hoe dat komt? Wie zich het einde van de vorige episodereeks voor de geest haalt, herinnert zich wel nog dat de creatieve geesten achter ‘Lost’ je met - oh verrassing! - een kanjer van een open einde de dvd/Blu-ray uit de lader lieten halen. Welke gevolgen heeft de door Juliet veroorzaakte explosie voor het verdere verhaalverloop? Heeft ze het incident daarmee verijdeld of veroorzaakt? Heeft er wel een ontploffing plaatsgevonden? In dit slotseizoen wordt uitgegaan van twee scenario’s: eentje waarin de detonatie zich daadwerkelijk voltrokken heeft en het vliegtuig niet gecrasht zou zijn (en alle karakters hun leven helemaal anders zien evolueren), én eentje waarin de bom toch niet ontploft is en de groep nog steeds op het eiland vastzit.

Wat volgt, is weerom een hoogst verwarrend puzzelspelletje, waarin nieuwe mysterieuze personages en oude bekenden (door de alternatieve sideway-lijn kunnen reeds verdwenen figuren opnieuw hun opwachting maken) de hoog geanticipeerde onthullingen voor de voeten lopen. Spanning creëren kunnen de makers van ‘Lost’ als geen ander, maar de boog blijft enkel maar strak zolang het mysterie met boeiende hersenbrekers wordt gevoegd. Sinds de vijfde reeks begon ze echter al een tikkeltje te verslappen en die lijn trekt zich nu door. Opdat de kijker zich daar echter niet aan zou storen, hebben de schrijvers te gepasten tijde actiescènes in petto die je alsnog naar het puntje van de stoel loodsen.

Stelden we al bij onze recensie van het vijfde seizoen echter dat enkel de believers zich dienen aan te melden, dan gaat die - excuseer de woordkeuze - vlieger met andere woorden ook nu weer op. Het zijn wellicht ook uitsluitend de die hard fans die de serie zijn wel erg potsierlijke ontknoping zullen kunnen vergeven. Wij daarentegen fronsten onze wenkbrauwen nog net dat ietsje meer dan we in de loop van zes jaargangen al hadden gedaan: kun je nagaan! Maar ruim een miljoen internationale Facebook-fans spreken ons ongetwijfeld tegen. De status van ‘Lost’ in het tv-serie-cultpantheon is dan ook onmiskenbaar.

Extra’s (Blu-ray): ook al viel het einde tegen, de featurette die toont met welke uitdagingen de makers te kampen hadden bij de creatie van dit laatste seizoen (‘Een Laatste Seizoen Creëren’) levert boeiend materiaal op. En ook ‘Tot In Een Volgend Leven, Vriend’, waarin nader wordt ingegaan op de mysteries die de flash sideways met zich meebrachten, is een interessante bonus. Verder tref je (bij vier afleveringen) commentaartracks aan en bewijst de intussen traditionele blooper reel dat de sfeer op de set ook bij deze laatste reeks meer dan goed zat. Exclusief op de Blu-ray prijkt ook nog een mini-episode waarin de fans nog een paar extra vraagtekens van hun ongetwijfeld nog lijvige lijstje mogen schrappen.

Peter Janssens