Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

De kans dat het met deze ‘30 Days Of Night: Dark Days’ goed zou aflopen, leek klein. Om te beginnen zondigt deze opvolger van de Josh Hartnett-vampierenfilm uit 2007 tegen een aantal basisregels voor een geslaagde sequel: de hoofdacteurs zijn niet langer van de partij én de toonaard is zodanig anders dan die van zijn voorganger dat het al net zo goed om een op zichzelf staande horrorprent kan gaan. Bovendien haalde dit vervolg zelfs over de plas de zalen niet en beleefde hij zijn première direct op dvd. Onze vooroordelen bleken echter ongegrond.

Hét zwakke punt van de niet onaardige, maar op het einde van de horrorrit niet algeheel bevredigende eerste deel was namelijk Josh Hartnett, dus in hoeverre kan je het de investeerders kwalijk nemen dat ze ‘m geen nieuw contractvoorstel deden? En dat het allemaal wat meer actiegeoriënteerd (en daarom kordater) is, kan je eveneens moeilijk als een punt van kritiek aanvoeren. Au contraire, wanneer je dan toch de kaart van een op bloed en gore beluste B-film wil trekken, kan je het zaakje beter korter én krachtiger laten finishen. Gelet op de huidige bloedzuigerhype in Hollywood mag het overigens een wonder heten dat deze strak geregisseerde, pretentieloze actiehorrortrip de cinema niet haalde - zeker als je ziet wat er soms wel op het grote scherm te bewonderen is.

Het is net geen een jaar geleden dat de bevolking van het rustige dorpje Barrow te Alaska werd uitgedund door vampiers tijdens de 30 dagen durende zonsondergang. Stella (Kiele Sanchez neemt de rol over van Melissa George) is nog altijd onthutst door het verdriet over de dood van haar man, en opgejaagd door nachtmerries probeert ze iedereen te overtuigen dat vampiers écht bestaan. Zonder veel succes echter, want doorgaans worden haar theorieën op hoongelach onthaald. Net wanneer ze de handdoek definitief in de ring wil gooien, stuit Stella op een stel gelijkgestemde zielen, die d’r verkondigingen niet enkel geloven, maar ook al zelf ondervonden dat ze de waarheid spreekt.

Die bieden haar de kans om zich voor eens en altijd te wreken op Lilith (‘The Black Dahlia’-actrice Mia Kirshner is heerlijk op dreef als vampire bitch), de vampierkoningin die verantwoordelijk is voor de aanval op Barrow en zo voor het overlijden van haar man. Gezien de getormenteerde Stella niks of niemand meer heeft om voor te leven, besluit ze die kans met beide handen te grijpen. Samen met het groepje waar ze zich bijvoegt, stelt ze alles in het werk om de vampiers te stoppen en ervoor te zorgen dat het kwaad niet opnieuw toeslaat, nooit meer zelfs. Een confrontatie met Lilith laat bijgevolg op zich wachten.

Het voornaamste contra-argument dat je tegen ‘30 Days Of Night: Dark Days’ kan inroepen, is dat een aantal effecten geloofwaardigheid missen. Dat dit gemis evenwel in hoofdzaak een gevolg is van een  gemis aan voldoende duiten, maakt dat je het de makers wel kan vergeven. De vastberaden in scène gezette duels weten geregeld het bloed sneller te laten stromen en al wie genoot van de capriolen van Blade, zal ook smullen van het spectaculaire stunt- en vliegwerk dat Stella en haar achterban op een reeks vampiers loslaten. Daar de actie zich verplaatst naar Los Angeles en het scenario neerkomt op een doodgewoon afrekenverhaaltje zou je terecht kunnen opmerken dat de prent beter de ‘30 Days Of Night’ uit de titel had laten vallen (het schept nu eenmaal andere verwachtingen), maar het maakt het eindresultaat er niet minder fun op.

Peter Janssens