Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Chronicles Of Riddick
Vier jaar na het onderhoudende, goed opgebouwde ‘Pitch Black’, neemt regisseur David Twohy opnieuw plaats achter de camera voor een vervolg, getiteld ‘The Chronicles Of Riddick’.
Er was heel wat overredingskracht nodig om hoofdrolspeler Vin Diesel te overtuigen opnieuw in de rol van de bikkelharde, koele killer te kruipen. Uiteindelijk sloten ze een compromis: Diesel zou meedoen als ook Judi Dench een rol in de film zou vertolken. Of Judi Dench hiermee een interessante carrièrezet plaatst, betwijfelen we ten zeerste. Haar personage krijgt geen letter interessante dialogen te spuien en staat volledig in de schaduw (letterlijk en figuurlijk!) van de pompeuze, gewelddadige tegenpolen Riddick (Vin Diesel) en Lord Marshal (Colm Feore). Van Vin Diesel wordt geen opmerkelijke acteerprestatie verwacht, maar z’n vertolking in deze in Amerika ietwat geflopte sequel bewijst ons dat het allemaal nóg erger kan. Met z’n albino-ogen en geschoren kopje teistert hij dan wel z’n tegenstanders, op ons weet hij daarmee niet de minste indruk na te laten. Ook Colm Feore loopt er voor spek en bonen bij, net als Keith David, die in het eerste deel nochtans een puike rol toebedeeld kreeg. Verantwoordelijke voor het departement vrouwelijke looks is ditmaal de bevallige Thandie Newton, de 32-jarige Zambiaanse actrice die er na optredens in een kleine twintig films nog steeds niet in geslaagd is in een goeie te acteren.
Waar het bij deze ‘The Chronicles Of Riddick’ uiteraard nog veel meer om draait, zijn natuurlijk de futuristische decors en opgehitste actiescènes. De ontwerpen van ruimteschepen en kostuums (vooral deze van de bad guys!) herinnerden ons aan het al even wansmakelijke ‘The League Of Extraordinary Gentlemen’. Jammer genoeg zijn er weinig tot geen overzichtsshots, waardoor ook de sciencefictionfan teleurgesteld z’n portie eye-candy niet voorgeschoteld krijgt. De prent bevat echter wel - en dat geven we grif toe - spektakel bij de vleet. Alleen jammer dat het gros van deze momenten zodanig gemonteerd zijn dat we er als kijker gewoonweg misselijk van worden. We zijn er dan ook nog altijd niet uit wat we het ergste vinden: de tien minuten durende scène lichtflitsen of de purperen, extreem snelle shots vanuit het perspectief van Riddick. Maakt ook weinig uit, over onze nek gaan doen we toch!