Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Vampire Diaries, seizoen 1
Geen idee waar we het aan te danken hebben (de ‘Twilight’-hype? de vroegrijpheid van tieners anno 2010? de opwarming van de aarde?), maar de hedendaagse fictiewereld wordt overspoeld door verhalen over vampiers. En niet weinig worstelen die met hormonale kwesties – ook zij blijken met hun tijd mee te gaan. Eén ding staat echter vast: het begon allemaal al veel vroeger. ‘The Vampire Diaries’ is namelijk gebaseerd op de gelijknamige romanreeks, die schrijfster Lisa Jane Smith reeds in 1991 publiceerde.
Als de beeldbuisbewerking twintig jaar later evenwel aanvoelt als een bijtgrage variant op ‘Dawson’s Creek’, dan is dat geen toeval. Kevin Williamson, de bedenker van onder meer die Katie Holmes-tienersoap én jongerenhorrorclassics als ‘Scream’ en ‘I Know What You Did Last Summer’, bewerkte Smiths verhalen tot een hedendaagse tv-tegenhanger van de ‘Twilight’-franchise, inclusief high school-setting én bloedgeile tieners die met hun ontluikende seksualiteit geen blijf weten. Maar in tegenstelling tot de oerconservatieve kuisheidsgordelromance van Bella en Edward mag de passie hier wel geconsumeerd worden en grossieren de dialogen niet in filosofische hoogdravendheid. Wat echter niet wil zeggen dat het origineel is.
Wie zijn portie vampiercinema (‘Interview With The Vampire’, ‘Twilight’, ‘True Blood’, etc.) al achter de hoektanden heeft, zal weinig verrast worden door het simplistische in mythologische romantiek gedrenkte hersenspinseltje waarmee Lisa Jane Smith twee decennia geleden haar vooral uit tieners opgetrokken lezerspubliek vastgreep – al kan je het haar niet aanwrijven dat haar werk pas na al die superieure genregenoten zijn weg naar de verfilmde fictie vond. Maar het kan toch niet anders dan een heuse genreleek zijn die anno 2010 nog overrompeld wordt door het verhaaltje van Elena (Nina Dobrev), die in een love triangle terechtkomt met de twee rivaliserende broers Stefan (Paul Wesley) en Damon (Ian Somerhalder). Ten tijde van de Italiaanse renaissance waren zij reeds verliefd op hetzelfde meisje. Toen bevochten ze elkaar in een zwaardduel, dat hen beiden het leven kostte. Ze ontwaakten echter weer als onsterfelijke bloedzuigers. Zoveel eeuwen later hebben ze alweer hun zinnen op hetzelfde meisje gezet, niet toevallig één die opvallend veel gelijkenissen vertoont met de deerne die hen van hun mortaliteit beroofde.
Voor de slechte verstaander: producerende tv-zender The CW beoogt met ‘The Vampire Diaries’ primair een vrouwelijke fanbase, en dan nog liefst één bij wie de hormonen net zo welig tieren als bij de amoureus op de proef gestelde protagoniste. Feminiene adolescenten zullen Elena’s dilemma – ga ik voor veiligheid/geborgenheid (de goedhartige Stefan) of avontuur/opwinding (bad boy Damon)? – zonder twijfel herkennen, waarmee Williamson andermaal bewijst zich perfect in het hoofd van een t(w)een te kunnen verplaatsen. Aan een mannelijk publiek is evenwel ook gedacht, want hoe verklaar je anders dat letterlijk iedere vrouw op het scherm om op te eten is? Nu ja, het betreft dan ook een reeks over vampiers.
Slecht gemaakt is deze nieuwe toevoeging aan de alsmaar uitbreidende vampiercanon dus niet, maar de ambities van de makers lijken weinig verder te reiken dan de honger van horden naar de nieuwe ‘Twilight’ hunkerende tiener(meisje)s tijdelijk te stillen. Dat lukt hen aardig, want een vampiersetting en de vele mysteries die een bloedzuigergeschiedenis met zich meebrengt, werken nu eenmaal altijd. Al zetten de ware genreadepten die het puberstadium ontgroeid zijn wellicht liever de tanden in ‘True Blood’.