Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Binnen een aantal jaren/decennia/generaties (het hangt er een beetje van af aan welke voorspellingen/doemscenario’s je het meest geloof hecht) stevent onze blauwe planeet af op een nog blauwere teint, daar de opwarming van de aarde dreigt te leiden naar heel wat overstromingen en andere wereldwijde rampen. Als het op onderwaterdocumentaires aankomt, staat het water ons inmiddels al een tijdje aan de lippen: een paar maand geleden duwden we ‘Oceans’ in de multimediaspeler, nog vroeger op het jaar kwam ‘Turtle’ naar ons toegepeddeld en nu is er ‘OceanWorld’ waarin het leven diep in de zee ook al wordt gezien vanuit het standpunt van een jonge schildpad. Het dier krijgt zelfs een voice-over: in de Franse versie neemt Marion Cotillard de honneurs waar, in de Vlaamse Ianka Fleerackers en in de Nederlandse Anneke Blok.

Blijft natuurlijk de vraag of een natuurdocumentaire een narratieve kapstok nodig heeft. Fascinerende beelden gekoppeld aan fascinerende weetjes zou in principe genoeg moeten zijn om in de ban van het onderwerp te zijn. Steeds meer docu’s richten zich echter in de eerste plaats naar de jonge kijkertjes, en die hebben nog niet veel boodschap aan moeilijke woorden. Maar schijnbaar wel aan een zwemmend schildpadje dat als een gids tussen de wonderbaarlijke onderwaterwezens zwemt om de wittedoek- of kijkbuiskinderen als het ware mee te loodsen door het territorium dat ooit de speeltuin was van kapitein Nemo en zijn Nautilus.

De beelden van de onderwaterwezens zijn uiteraard sterk genoeg om ook de volwassenen aan het scherm te kluisteren, maar in navolging van de vele andere onderwaterdocumentaires wordt de spoeling toch dun. Zo is er hier maar weinig te zien dat ook niet in ‘Oceans’ of eender andere onderwaterdocumentaire te zien was. Bovendien werkt de narratie niet echt voor de volwassen kijker. Het schildpadje dat laat weten iets leuk te vinden, of bang of onder de indruk te zijn als plots een stoet haaien passeert, blijft toch iets dat vooral op maat van het kleine kijkgrut gemaakt is. Desalniettemin, wie kickt op leeuwvissen, (hamer)haaien, dolfijnen, mantaroggen, walvissen, zeekoeien, schorpioenvissen en andere zwemmende wereldwonderen ziet dit euvel misschien graag door de vingers.

‘OceanWorld’ is geregisseerd door Jean-Jacques Mantello die eerder al de blauwe kortfilms ‘Ocean Wonderland’, ‘Sharks 3D’ en ‘Dolphins & Wales 3D: Tribes Of The Ocean’ draaide. Zijn eerste langspeler kon hij draaien onder de auspiciën van Jean-Michael Cousteau, de zoon van de illustere oceaanverkenner Jacques. Het zorgt voor een zegel van authenticiteit, al wil dat niet meteen zeggen dat de docu daarmee met kop en schouders boven zijn genregenoten uitsteekt. Tenzij je valt voor de gimmick die ‘OceanWorld’ die meerwaarde zou moeten bieden. 3D dus. Deze uitgave bevat de gewone versie, de driedimensionale, inclusief 2 kartonnen brilletjes, en de Real 3D-versie, enkel te bekijken op daarvoor uitgeruste televisies. Wie graag wat reliëf wil zien terwijl hij met de zeeschildpad meezwemt weet dus wat hem of haar te doen staat. Wie geen nood geeft aan een – toegegeven – geslaagd 3D-effect, schuift het kartonnen dan wel plastieken brilletje (afhankelijk van welke 3D-versie je gadeslaat) beter van de neus om zich aan de gewone versie te laven.

Simon Couwens