Zoeken

Four Lions

  • Cinevision.be/nl quoteert Four Lions met een 3/5
  • Regisseur: Chris Morris
  • Cast: Riz Ahmed, Arsher Ali, Nigel Lindsay, Kayvan Novak
  • Genre: Komedie
  • Duur: 97 minuten
  • Releasedatum DVD: 23-06-2011
  • Distributeur DVD: Paradiso HE
Bekijk de cover van de film "Four Lions"

Altijd leuk om te zien: blunderende misdadigers. Of het nu gaat om bankrovers die een tunnel graven naar de verkeerde kluis of een niet al te snuggere schutter die van de terugslag tegen de grond gaat, een uitdeinende dijenkletslach is negen van de tien keer het humorminnende gevolg. Vraag is of er ook te lachen valt als het vizier wordt gericht op moslimzelfmoordterroristen. Het antwoord is ja, want Brit Chris Morris levert rond dit thema een bij vlagen hilarische komedie af, die er bovendien in slaagt om de explosieve martelaars respectvol door de bulderlachgehaktmolen te draaien.

Chris Morris is met ‘Four Lions’ niet aan zijn satirisch proefstuk toe. Begin jaren negentig presenteerde hij op BBC Radio 4 de satirische nieuwsshow ‘On The Hour’, waarbij hij samenwerkte met andere coryfeeën van de Britse komediewereld zoals Steve Coogan en Armando Iannucci, de bedenker van de cultreeks ‘The Thick Of It’. Later verhuisde Morris naar tv, waar hij meewerkte aan de in Engeland populaire satires ‘The Day Today’ en ‘Brass Eye’. Morris ging daarbij geen hete hangijzers uit de weg, hetgeen geregeld voor een gezonde controverse zorgde. Het lef om ver(der) te durven gaan komt goed van pas bij ‘Four Lions’, want lachen met moslims is en blijft naar het schijnt gevaarlijk. Wat meteen al verklaart waarom de BBC de film niet wou mee produceren.

Morris ging in elk geval niet over een nacht ijs. Tijdens het uitwerken van zijn scenario had hij interviews met onder meer veiligheidsexperten, Achmed met de pet en imams. Hij liet het eveneens lezen door de Britse Pakistaniër Moazzam Begg, die een tijdlang vastzat op Guantanomo Bay, en die Morris verzekerde dat het scenario zeker niet aanstootgevend was. Het lijkt op hete aardappel-lopen, al kan je het ook bekijken als goede research natuurlijk. Zelf vergelijkt Morris ‘Four Lions’ graag met de Britse reeks ‘Dad’s Army’ die bewees dat je perfect een komedie kan maken rond een gruwelijk onderwerp als nazisme en concentratiekampen. En als dat mogelijk was/is, dan zou een aimabele komedie rond niet zo trefzekere zelfmoordterroristen infeite ook geen brug te ver kunnen zijn.

De in Sheffield wonende moslims Omar, Waj, Faisal en Barry (die laatste is een bekeerde blanke) laten zich radicaliseren en besluiten om zelfmoordterrorist te worden. Iedereen heeft andere redenen: familieman Omar uit overtuiging, Waj lijkt alles vooral leuk te vinden, de naïeve Faisal weet niet echt de klepel hangen en Barry wil een echt grote explosie in de hoop zo de derde wereldoorlog te kunnen ontketenen. Tussen idee en uitwerking blijkt echter een wereld van verschil te liggen als Omar en Waj tijdens hun stage in een opleidingskamp in Pakistan per ongeluk een paar van hun jihadstrijdmakkers in de lucht laten vliegen. Wat initiatiefnemer Omar niet tegenhoudt om door te zetten met het plan Londen te laten opschrikken door explosies. Intussen heeft ook Hassan het groepje vervoegd, en stelt Barry voor om een moskee op te blazen, zodat de schuld dan bij de Westerlingen komt te liggen en algemene chaos niet kan uitblijven. Omar heeft echter een beter idee: zich mengen onder de deelnemers aan de marathon van Londen en van daaruit hun onvrede tegenover het kapitalistische Westen propageren.

Toegegeven, Chris Morris bewandelt een dunne lijn tussen gezonde farce en politieke (in)correctheid. Opvallend is hoe hij meer doet dan makkelijk scoren en begrip toont voor de desillusie van Omar die bij zijn prekende religiegenoten geen kracht vindt om te revolteren en zich dan maar tot de anarchie keert. Of hoe zijn levenskeuze bijna vanzelfsprekend wordt aanvaard door zijn vrouw en zoon. Al blijft ‘Four Lions’ in de eerste plaats een komedie: we leren dat schapen gevaarlijke dieren zijn, dat het Heimlichmanoeuvre niet zonder gevaren is en dat er toch een zekere behendigheid voor nodig is om een bom te detoneren. En doordat de Engelse politie het verschil niet weet tussen een beer en een wookiee mag er ook langs blanke kant gezond worden gelachen. Hier en daar zoekt Morris iets teveel zijn heil in man glijdt uit over een bananenschil-variantes, maar hij countert met genoeg slimme vondsten (een Jihadversie van ‘The Lion King’) om de liefhebber van slimmere humor niet in de kou te laten staan. Het resultaat is een originele lefgozerskomedie met een rozebrilfilter die zich richt op alle huidskleuren, en waarschijnlijk bij iedereen nog weerklank zal vinden ook. Al dan niet dansend in het maanlicht.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray