Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

In de aanloop naar de release van ‘Bad Teacher’ ontstond het idee dat de prent wel eens overschaduwd zou kunnen worden door de vroegere relatie van hoofdrolspelers Cameron Diaz en Justin Timberlake. Iets wat bovendien extra in de hand gewerkt wordt door ze één van de meest foute ‘vrijscènes’ uit de recente filmgeschiedenis te laten spelen: een potje droogneuken waarbij je niet weet of je nu moet lachen of huilen. Die scène is één van de vele die de toon zet van een film die graag stout wil zijn, maar het helaas niet is.

Het gevoel dat plaatsvervangende schaamte het haalt van amusement is immers representatief voor de meeste grappen in ‘Bad Teacher’. Het idee om een lerares op te voeren die haar leerlingen als honden behandelt en overdag films draait (iconische jaren ’80-schoolfilms als ‘Stand And Deliver’ en ‘Lean On Me’ nota bene) terwijl ze haar roes uitslaapt, is niet onaardig en kon aanleiding geven tot een heerlijk foute, subversieve komedie, maar als puntje bij paaltje komt, blijkt regisseur Jake Kasdan (nochtans de man achter het sympathieke, doch ook vrij brave ‘Orange County’) niet over het stel stalen kloten te beschikken dat nodig is om buiten de lijntjes te kleuren. Dubbel jammer is dat omdat hij over een protagoniste beschikt die zichtbaar wél bereid is om tot het uiterste te gaan.

Zeker in het eerste halfuur voel je dat Cameron Diaz met haar personage nog veel verder zou gaan dan het eendimensionale en oervoorspelbare scenario haar toestaat. Het ergste wat ze uitsteekt – buiten dagdagelijkse activiteiten als drinken en pillen slikken tijdens de les – is de opbrengst van een schoolcarwash aanslaan om haar borstvergroting mee te financieren. Stout, ja, maar zoals elk karakter met een niet helemaal deugdelijk kantje in Amerikaanse komedies komt ook Diaz’ lerares tot inzicht. Zo leert ze namelijk dat liefde niet noodzakelijk gezocht moet worden in een dikgevulde portefeuille en adonislichaam.

Neem de titel dus maar met een stevige korrel zout. Elke poging om een stoute grap te vertellen blijkt een slag in het water wanneer die ietwat aangebrande scènes (zie de droogneukscène waarvan eerder sprake of de sterk aan ‘One Night At McCool’s’ herinnerende slowmotion-carwashscène) telkens aflopen met een pointe, die niet eens het puberale niveau van pakweg ‘American Pie’ overstijgt. Het is ook niet gemakkelijk om de film in een hokje te plaatsen. Normaal is dat een positieve zaak, maar in dit geval is dat omdat de prent elke twintig minuten van richting verandert en personages matcht die niet eens in dezelfde thuishoren. Timberlakes mosselkarakter (een op het geforceerde af altijd goedgeluimde interimleraar met wie Diaz het poogt aan te leggen) en Jason Segels turnleerkracht met gouden hart, maar fout gevoel voor humor (een typische Judd Apatow-figuur, zeg maar) zijn als het ware de romantische antipoden in de film, maar erg aannemelijk is dat niet.

Conclusie na deliberatie: ‘Bad Teacher’ is helaas een misser van formaat, en dat is vooral jammer voor de uitstekende acteurs. Want voor Diaz was het alweer een tijdje geleden dat ze zich nog eens aan volbloed comedy gewaagd had (en duidelijk had ze er zin in!) en zowel Jason Segel als Lucy Punch (als de voorbeeldlerares die er voortdurend op uit is om Diaz’ niet-echt-rolmodel-type onderuit te halen) beschikken over voldoende komische timing om van hun sputterend uitgewerkte rollen en scènes nog iets meer te maken dan gelijk wie. Toch volstaat het niet om een goed rapport te scoren.

Peter Janssens