Don’t judge a book by its cover. Wanneer een ex-worstelkampioen de overstap maakt naar de filmindustrie verwacht je dat die zich vooral op het actiegenre zal storten – hij heeft er immers het lichaam voor. Maar in het geval van Dwayne ‘The Rock’ Johnson gaat die vlieger niet echt op, alsof hij bewust de weg der minste logica wilde bewandelen. Na het zien van ‘Faster’ vraagt een mens zich af waarom.
The Rock kruipt namelijk met bravoure in de huid van het machohoofdpersonage van dit rechttoe-rechtaan actievehikel zoals er in de jaren ’80 en ’90 wekelijks van de fabricageband rolden. Waarmee hij voor het eerst sinds 2003 het bewijs levert dat hij het wel degelijk verdiende om de actiefakkel letterlijk doorgegeven te krijgen van Arnold Schwarzenegger (in ‘Welcome To The Jungle’ was dat). Het moge alvast duidelijk zijn dat ook wij The Rock liever met een blaffer in de hand zien dan uitgedost in een feeënkostuum (‘Tooth Fairy’), als verantwoorde vader (‘The Game Plan’) of met een stel kids in het getouw (‘Race To Witch Mountain’). Het moet niet altijd Jason Statham of Vin Diesel zijn.
Centraal staat Driver (Johnson), een voormalige vluchtautobestuurder die tien jaar achter de tralies doorbracht. Tijd genoeg om te broeden op een minutieus uitgekiend plan om de dood van zijn broer te wreken, maar zulks is niet aan hem besteed. Amper een uurtje op vrije voeten heeft hij zijn eerste slachtoffer al gemaakt, nog een stuk of vijf te gaan. Maar de jager wordt al gauw zelf prooi wanneer twee mannen hem op de hielen zitten: een flik (Billy Bob Thornton) met een bewogen verleden en een heel eigen werkethiek, én een jonge huurmoordenaar (Oliver Jackson-Cohen), die er prat op gaat de beste in zijn vak te zijn.
‘Faster’ herinnert aan de stoere actiecinema waarvan o.a. Sylvester Stallone (Driver heeft met zijn ‘eerst schieten, dan praten’-aanpak iets van Sly’s personage in ‘Cobra’) en Steven Seagal vaandeldragers waren. Maar tegelijk volgt hij het grondplan van de gemiddelde western uit de jaren ’50 en ’60, waarin een lonesome cowboy aan revolver en paard (hier: pistool en blinkende bolide) genoeg had om een wraakqueeste op poten te zetten, niet gehinderd om iedereen die zijn pad kruist overhoop te schieten. In tijden waarin zelfs van actiefilms verwacht wordt dat ze hun hoofdpersonages opzadelen met tal van diepgaande trauma’s is dergelijke eendimensionale stijloefening een verademing. En ook al wagen de scriptschrijvers zich aan een iets te nadrukkelijk aanwezige christelijke insteek, door het jachtige ritme, de viriel vormgegeven actiesequenties en het slimme scenario dat naar het einde toe nog een aantal verrassingen op tafel legt, gaat dat nooit storen.
Ook de acteurs zijn uitstekend op dreef. We kunnen alleen maar hopen dat The Rock zich in de toekomst iets meer op dit genre zal toeleggen in plaats van op goedkoop familie-entertainment, want een rol als die van Driver zit hem waarlijk als gegoten – een generatie-overschrijdende mix van James Cagney, Lee Marvin en Sylvester Stallone. Dat universele, tijdloze karakter komt ook in de archetypische karakters uit de verf: het is niet voor niets dat ze geen van allen namen hebben, maar op de aftiteling opduiken als Driver, Cop, Killer of Warden. Ze staan voor figuren die al sinds jaar en dag deel uitmaken van dit genre, waarvan ‘Faster’ een heerlijke old school evocatie is.