Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Miss Nobody
‘Miss Nobody’ is een prent die zich in een vlaag van goedkope copyschrijverij perfect laat omschrijven als ‘een moordkomedie’. Waarom? Omdat dit een filmpje is waarbij al eens mag gelachen worden en er verschillende moorden worden gepleegd, uiteraard. Zij het niet op een manier waarop de Coenbroers iemand door de houtversnipperaar malen of een puffertje vervangen door een pistool. De doden vallen op een minder exorbitante (zij het af en toe toch geïnspireerde) manier. Dit is immers in de eerste plaats een komedie die zich op een vrouwelijk publiek richt, en dus blijft alles beschaafd op sitcomniveau hangen.
Na een geanimeerde en luchtig ogende animatiegeneriek die de mosterd haalt bij de stijl van ‘The Pink Panther’ en ‘Catch Me If You Can’ maken we kennis met Sarah Jane McKinney (Leslie Bibb) die het huiskamerpubliek toespreekt en deelgenoot in van haar leventje. Waarin ze Bridget Jones-gewijs (uiteraard) op zoek is naar de man van haar dromen, laat zien hoe ze nog thuis bij haar moeder (Kathy Baker) woont en vertelt hoe haar niet zo goedbedoelende vader om het leven kwam door een beeld van Sint-Joris, waarop ze de goedheiligman meteen tot haar persoonlijke schermheilige bombardeerde.
Ook op de werkvloer kan Sarah Jane een steuntje in de rug gebruiken. Haar job als secretaresse bij een farmaceutisch bedrijf is immers niet je dat, en als ze naast een gewenste promotie grijpt zit ze helemaal in zak en as. Waarop ze probeert om haar nieuwe baas Milo (Brandon ‘ik was een keer Superman’ Routh) te verleiden om zo hogerop te komen, maar helaas voor haar blijkt hij al een partner te hebben. Waarop Milo een kopje kleiner wordt gemaakt door een paraplu. En Sarah Jane ontdekt dat ze door iedereen die haar in de weg loopt om te brengen hoger op de economische ladder kan springen. Tegelijkertijd raakt ook haar liefdesleven in een stroomversnellling: ze ziet de nieuwe huurder bij haar moeder immers wel zitten, maar helaas voor haar is de man in kwestie (Adam Goldberg) een politie-inspecteur die de vreemde sterfgevallen bij het farmaceutisch bedrijf onderzoekt.
Scenarist Doug Steinberg (die in de jaren negentig een negental episodes schreef voor ‘Beverly Hills 90210’) trekt voluit de lichtvoetige kaart. De naam Bridget Jones viel al eerder, maar ook het aura van Amelie Poulain is niet ver af. Teneinde alles licht, luchtig en doelgroepvriendelijk te houden kiezen Steinberg en regisseur Tim Cox voor een bewust naïeve aanpak. Sarah Jane wordt niet geportretteerd als een demonische moordenares à la Kathleen Turner in (herinnert u zich deze nog) John Waters’ ‘Serial Mom’, maar eerder als een onschuldig buurmeisje op wie je niet echt boos kan zijn. Kortom, realiteitszin is hier volledig zoek, al vraagt dit filmpje daar uiteraard niet om. Waar het wel om vraagt (en we ook niet krijgen) zijn personages die het stereotiepe overschrijden. Helaas blijven alle karakters (vrouwen zowel als mannen) vastzitten in te gemakkelijke karikaturen. Voeg daar nog een rommelige en inconsistente scenario-opbouw bij en het mag duidelijk zijn dat ‘Miss Nobody’ nergens een blijvende indruk maakt.
Al trekken we toch met verzachtende omstandigheden de recensiedeur dicht. Leslie Bibb doet immers haar uiterste best om met haar enthousiasme de film boven de clichés te doen uitstijgen. Eigenlijk is dit haar eerste echte hoofdrol na bijrollen in onder meer de ‘Iron Man’-films (waar ze door Robert Downey Jr. aan de haak wordt geslagen), ‘Law Abiding Citizen’ en ‘The Zookeeper’. Of hoe ze als voormallige tv-ster (ten tijde van de tienerserie ‘Popular’ won ze zowaar een Teen Choice Award) er nog niet echt in slaagde om een echte substantiële rol te versieren. Misschien tijd dat ze wat vunzige woorden leert en eens een mailtje stuurt naar Judd Apatow?