Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Home For Christmas
Voor sommigen is het misschien ‘Die Hard’, voor anderen dan weer ‘White Christmas’ of ‘Lady And The Tramp’... al zal voor velen nog steeds Frank Capra’s onsterfelijke ‘It’s A Wonderful Life’ (uit 1946 alweer) dé kerstfilm bij uitstek zijn. Een keuze die wij geenszins zullen tegenspreken, trouwens. Fans van zingende engelen, hulsttakdecoraties en bakskes vol met stro doen er in elk geval goed aan zich lekker neer te vlijen voor deze sfeervolle uitbreiding aan het pantheon kerstfilms. Bent Hamers ‘Home For Christmas’ (neen, u hoeft zich niet te schamen als u plots met een Chris Rea-oorworm zit opgescheept) is immers een fijne collage van kerstverhalen, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben, maar uiteindelijk ‘Pulp Fiction’-gewijs mooi in elkaar vloeien.
‘Home For Christmas’ (ofte ‘Hjem Til Jul’) haalde de mosterd bij de kortverhalen ‘Only Soft Presents Under The Christmas Tree’ van de Noor Levi Henriksen. Verhalen die zich situeren in het landelijke (en fictieve) dorpje Skogli, en dat allemaal op kerstavond. Een goede keuze alvast, daar er heel veel lichtjes branden in wat zich als een winterwonderland laat omschrijven.
Helemaal peis en vree is het niet onder de maretakken van Skogli. Ja, er mag al eens gelachen worden met een stuntelige kerstman, maar rampspoed en drama zijn nooit veraf. Bent Hamer (‘Kitchen Stories’, ‘Factotum’, ‘O’Horten’) introduceert een man die door zijn echtgenote uit het huis is gezet, maar dolgraag samen met zijn kinderen kerstavond wil doorbrengen. Er is een dokter die zijn vrije kerstavond opoffert om het kind van een koppel illegale immigranten ter wereld te brengen. Een oude man en zijn bedlegerige vrouw die waarschijnlijk hun laatste kerstavond samen doorbrengen en wachten op de thuiskomst van hun zoon. Een vrouw die hoopt dat haar minnaar haar zal meedelen dat hij voor haar kiest en niet voor zijn echtgenote. Enzovoorts. Kleine menselijke verhalen die samen een groot smorgasbörd vormen waarin een met elkaar verstrengelde lach en traan de verschillende ingrediënten samenhouden.
Hamer gaat gelukkig niet voluit voor goedkoop sentiment (wat gezien de thematiek zeker mogelijk was). Helemaal verwonderlijk is dat niet: net als in zijn vorige projecten kiest de cineast voor een ietwat afstandelijke en statische beeldvoering en overgiet hij alles met flink wat scheppen onderkoelde Scandinavische humor. Toch is ‘Home For Christmas’ Hamers meest menselijke film dusver: heel wat fans van Hamer voelden zich wat teleurgesteld vanwege de commerciële invalshoek van ‘Home For Christmas’, maar dat is misschien toch iets teveel spijkers op laag water zoeken. In Amerikaanse studiohanden was dit scenario ongetwijfeld uitgegroeid tot een gesuikerde tsunami van overtrokken tranentrekkerij, Hamer houdt alles netjes binnen de lijnen van de gezonde ontroering.
Wat niet wil zeggen dat Hamer zonder valpartijen de finish bereikt: het veelvuldig haasje over springen van de verschillende verhalen doet het tempo af en toe stokken, zeker omdat ze niet allemaal dezelfde relevantie hebben. Daartegenover staat wel een quasi perfecte visuele eindejaarsinkadering: wie houdt van suikerstokken, gevulde cadeaukousen en tintelend gefonkel aan het sterrenfirmament zal zich hier anderhalf uur lang in de zevende hemel wanen. En achteraf met graagte toegeven dat Bent Hamer een lief filmpje heeft gemaakt dat zich traag maar zeker een weg naar het hart baant. En laat het nou net dat zijn wat een goede kerstfilm moet doen. Missie geslaagd met andere woorden.