Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Conviction
Oorspronkelijk wilde men simpelweg voor ‘Betty Anne Waters’ gaan, maar in extremis werd de titel toch nog veranderd in (het vrij banale) ‘Conviction’. Nochtans waren de makers beter bij hun eerste keuze gebleven. Deze nieuwe prent van regisseur Tony Goldwyn mag dan omschreven worden als een juridisch drama, uiteindelijk is het niet Vrouwe Justitia die centraal staat, als wel het met verve door Hilary Swank vertolkte hoofdpersonage. Betty Anne Waters, inderdaad.
Het leven van deze hardwerkende moeder van twee kinderen wordt danig op d’r kop gezet wanneer haar broer Kenny (Sam Rockwell) beschuldigd wordt van een moord die hij niet pleegde. De wegen van het juridische systeem blijken hem echter niet gunstig gezind, want alle pogingen om zijn onschuld te bewijzen, draaien op niets uit. Er zit niets anders op dan zich neer te leggen bij zijn straf. Een houding waartegen zusterlief Betty Anne in protest komt, maar ook zij kan niet bijster veel aan de situatie van haar broer veranderen. Waarop ze besluit haar job vaarwel te zeggen en zich te storten op een rechtenstudie. Aanvankelijk wordt ze hierbij gesteund door haar man, maar wanneer die het welletjes vindt (hij ziet ook dat er aan Kenny’s vonnis weinig te veranderen blijkt), komt Betty Anne voor een moeilijke keuze staan. Geen haar op haar hoofd dat er aan denkt om haar familie in de steek te laten.
‘Conviction’ wordt links en rechts wel eens vergeleken met ‘Erin Brockovich’ (wat ook géén echt juridisch drama was en terecht wél koos voor de naam van het hoofdpersonage in de titel!), en de parallellen tussen beide films zijn wel degelijk te trekken. De verbetenheid waarmee Betty Anne, een vrouw die weinig verwachtte van het leven en waarvan in haar omgeving niet veel verwacht werd, zich op de zaak van haar broer stort is immers erg vergelijkbaar met de manier waarop ‘rondborstige bimbo’ Erin zich als eersteklas onderzoekster wist te onderscheiden. Het zijn twee vrouwen die eens ze in een hoekje gedreven worden alles blijven doen om daar weer uit te raken.
Hilary Swank was in dat opzicht een logische keuze voor de hoofdrol. Aan sterke vrouwenrollen ontbeert het niet op haar inmiddels indrukwekkende palmares, dat haar reeds twee Oscars opleverde. Ze is dé enige spilfiguur van ‘Conviction’, een verhaal dat minder over Betty Annes broer gaat, dan over de liefde die zij voor hem koestert en de rollercoaster aan emoties die ze moet doorstaan om hem vrij te krijgen. Haar personage geeft er zelfs haar huwelijk en haar huis voor op. Dat maakt van deze film meer een familiedrama dan een rechtbankthriller. Het beste bewijs daarvan is bovendien dat we de rechtszaal nauwelijks vanbinnen te zien krijgen. Het heeft echter ook als gevolg dat geen enkel nevenkarakter even goed uitgewerkt is als dat van Betty Anne. Solide acteurs als Juliette Lewis, Melissa Leo, Peter Gallagher en Minnie Driver staan wel prima te acteren, maar met hun personages heb je nauwelijks voeling. De enige waaraan scenariste Pamela Gray nog enigszins wat aandacht schenkt, is de door Sam Rockwell ingetogen neergezette Kenny, maar dan ook steeds vanuit het oogpunt van Betty Anne.
‘Conviction’ vindt dan ook aansluiting bij films als (het eerder vermelde) ‘Erin Brockovich’, ‘North Country’, (het onderschatte) ‘Flash Of Genius’ of ‘Extraordinary Measures’, films waarin de kleine man het opneemt tegen het systeem en die hun mosterd bij ware feiten haalden. Hoeveel er waarheid is van het verhaal van Betty Anne is niet bekend (de makers spraken eigenlijk enkel met Betty Anne Waters en weigerden om onduidelijke redenen met andere partijen in het juridische verhaal te praten), maar dat haar verhaal voor menig filmliefhebber een boeiende zit van iets minder dan twee uur zal opleveren, behoeft geen twijfel.