De literaire hype van het afgelopen jaar is ongetwijfeld ‘The Da Vinci Code’, de wereldwijde bestseller van Dan Brown, dat door allerhande analytici in twijfel getrokken wordt en meer rabiate tegenstanders heeft dan Brown ooit had kunnen vermoeden. Maar wat kan je anders verwachten van een verhaal, dat in de eerste plaats het hele christelijke geloof in twijfel trekt en langs de neus weg beweert dat Jezus een hele trits nakomelingen heeft? Of is het gewoon de tol van de roem? Wat er ook van moge zij, ‘The Da Vinci Code’ biedt in de eerste plaats voldoende stof voor een goed doorwrochte padvinderthriller, waarin zowel karakteruitdieping als verrassende plottwisten verwerkt zijn.
Bovendien had regisseur Ron Howard nog iets goed te maken; met z’n twee vorige werken, de doodsaaie western ‘The Missing’ en de van Amerikaanse zedenlesjes bolstaande boksbiografie ‘Cinderella Man’, sloeg hij de bal immers stevig mis. Met ‘The Da Vinci Code’ speelt hij dan wel opnieuw op veilig (een verfilming van een bestseller!), dit keer bewijst hij tenminste zijn vakmanschap. Het scenario, opnieuw verzorgd door Howards vaste sidekick Akiva Goldsman, is een respectvolle adaptatie, al komt het verhaal af en toe erg wijsgerig uit de hoek en zijn sommige flashbacks nogal ongelukkig doorheen de film verweven - een bijna twintig minuten durende analyse van ‘Het Laatste Avondmaal’ is niettemin de enige langdradige scène in het geheel.
Er kwam heel wat kritiek op Tom Hanks, omdat veel lezers hem blijkbaar niet de ideale keuze vonden om de intelligente held te vertolken, maar toch bewijst de hypergetalenteerde acteur hier opnieuw hoeveel hij in zijn mars heeft. Nooit eerder speelde hij dergelijke rol, maar toch voelt zijn vertolking vertrouwd en erg geloofwaardig. Hij wordt geflankeerd door een internationale sterrencast, waaronder Audrey Tautou als vrouwelijke agente, Jean Reno als vastberaden politie-inspecteur, Alfred Molina als vooraanstaande bisschop, Paul Bettany als gemanipuleerde gelovige, Ian McKellen en Jürgen Prochnow.
‘The Da Vinci Code’ is uitstekend vakwerk. De film gaat als een sneltrein vooruit, de soundtrack van Hans Zimmer is pure klasse, de fotografie is oogverblindend en de vertolkingen zijn stuk voor stuk van hoog niveau. Niet alleen een dijk van een film, maar tevens ook het bewijs dat een blockbuster wel degelijk voldoende diepgang kan hebben. Een aanrader!