‘88 Minutes’ heeft de dubieuze eer de geschiedenis in te gaan als de eerste Al Pacino-film die het niet schopte tot in de bioscoopzalen. Zelfs niet in Amerika. Reden genoeg dus voor de filmfan om aan de kwaliteit van deze door Jon Avnet (‘The War’, ‘Red Corner’) ingeblikte thriller te twijfelen. Onze verbazing was dan ook groot toen bleek dat deze met diverse plottwisten beladen formulefilm resulteerde in een opvallend onderhoudende vingeroefening. Oké, deze prent, die zich af en toe bezondigt aan de gekende clichés van het genre, heeft zeker het warm water niet uitgevonden, maar ‘88 Minutes’ heeft ook nergens die pretentie.
Pacino speelt de rol van Jack Gramm, een forensisch psychiater én universiteitsprofessor die negen jaar geleden tegen Jon Foster, een moordverdachte, pleitte. Die laatste heeft de feiten echter nooit erkend en houdt tot op de dag van vandaag zijn onschuld staande. Veel tijd heeft hij echter niet meer om te bewijzen dat hij met de hele zaak niets te maken had. Vandaag wordt hij immers geëxecuteerd. Net op die dag krijgt ook Gramm een geheimzinnig telefoontje, waarin een vervormde stem hem waarschuwt dat hij nog maar 88 minuten te leven heeft. Voor Gramm wordt het een race tegen de klok. Zit Foster hierachter? En wie is zijn partner in crime? Samen met één van z’n studentes (Alicia Witt), z’n toegewijde secretaresse (Amy Brenneman) en een bevriende flik (William Forsythe) zet hij alles op alles om het mysterie te ontrafelen en, wat nog belangrijker is, in leven te blijven.
De goede verstaander heeft maar een half woord nodig: ‘88 Minutes’ is typisch zo’n film die je om de vijf minuten op het verkeerde been tracht te zetten, zonder daarbij enige aandacht te schenken aan plotlogica of personageontwikkeling. We raken niet echt verbonden met het lot van de hoofdfiguur, maar na een goed uur betrappen we ons er toch op stiekem mee te speuren tijdens zijn intrigerende zoektocht. De finale stelt daarbij lichtjes teleur - zoals vaker valt de afwikkeling tegen - maar dat doet niets af aan de intrinsieke kwaliteiten die de film tot dan toe tentoon spreidde.
Avnet is een prima regisseur en hij weet hoe hij een spanningsscène kan opdrijven, Al Pacino is immer solide en ook hier mag hij z’n inmiddels legendarische trukendoos van stal halen én bovendien wordt hij geflankeerd door een leger vrouwelijk schoon, waaronder Alicia Witt, Leelee Sobieski en Amy Brenneman. Kortom: een blits ‘van a naar b’-filmpje, dat niets meer wil dan z’n publiek twee uur lang entertainen. Voor de liefhebbers van een prima pocketthriller.