Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Swooni
Dat 2011 een goed jaar was voor de Vlaamse cinema, is intussen tot alle lagen van de cinefiele goegemeente doorgedrongen. Het alom gelauwerde ‘Rundskop’ stevent af op een internationale carrière, het goed onthaalde ‘Hasta La Vista’ won al verschillende prijzen op festivals, ‘Code 37’ bestendigde de populariteit van de Vlaamse commerciële cinema, ‘Groenten Uit Balen’ veroverde een Golden Award en ‘Noordzee, Texas’ is intussen opgepikt voor distributie in Amerika. Een meer dan behoorlijk palmares heet zoiets. En nog niet eens een volledig, daar naast deze titels ook nog een heleboel andere Vlaamse prenten werden uitgebracht. Zoals deze ‘Swooni’, het langspeeldebuut van tv-regisseuse Kaat Beels (die hiervoor afleveringen draaide van ‘16+’ en ‘Jes’ en van wie binnenkort ‘Clan’ te zien is).
Het scenario van ‘Swooni’ is geschreven door romanschrijfster Annelies Verbeke en Michel Sabbe, met wie Beels eerder samenwerkte voor ‘Jes’. Waardoor de film zich gemakkelijkshalve laat omschrijven als een tv-soap die ondergedompeld is in een literair bad. ‘Swooni’ speelt zich af op één locatie, op één dag. Meer bepaald in het (fictieve) Brusselse luxehotel De Swaen I op een hete zomerdag. Waar het leven van zes personages met elkaar verstrengeld raakt. Een mozaïekfilm heet zoiets, zij het eentje die gelukkig eerder knipoogt naar Robert Altman en Paul Thomas Anderson dan naar de fletse commerciële vehikels (‘Valentine’s Day’, ‘New Year’s Eve’) die Garry Marshall ons in de maag splitste.
Vooreerst is er het koppel Anna (Sara De Roo) en Hendrik (Geert Van Rampelberg). Al ettelijke jaren getrouwd, en ouders van een tienerzoon, en ten prooi gevallen aan de gevreesde huwelijkssleur, al zullen noch Anna noch Hendrik dat publiekelijk bevestigen. Meer zelfs, Anna zoekt haar heil in een buitenechtelijke relatie, maar doet dat zo stuntelig dat zelfs Hendrik het in de gaten krijgt. Waardoor een gezellig uitje ter ere van het huwelijk van Anna’s zus verandert in een diepgaande huwelijkscrisis.
Vicky (Natali Broods) werkt als kamermeisje De Swaen I, en schrikt nog geen klein beetje als haar moeder Violette (Viviane De Muynck) – waarmee ze in onmin leeft – plots opduikt en haar meedeelt dat ze besloten heeft om vanaf nu in de koninklijke suite van het hotel te wonen. Haar (aan kanker lijdende) moeder hoopt op die manier toenadering te zoeken tot haar dochter, maar Vicky blijkt niet echt vergevingsgezind. En dan is er nog de tienjarige illegale vluchteling Joyeux (Vigny Tchakouani) die naar het hotel (dat hij ‘Swooni’ noemt in plaats van ‘De Swaen I’) komt afgezakt omdat hij denkt daar zijn vader terug te vinden. Joyeux blijkt echter niet welkom in het hotel, waarop Vicky besluit zich over de jongen te ontfermen. Waarop hij meteen ook bij Violette een gevoelige snaar raakt.
Een gebrek aan goede wil valt Verbeke en Sabbe niet te verwijten, maar als puntje bij paaltje komt, breekt de combinatie illegale vluchteling-huwelijkscrisis-gebroken moeder-dochterrelatie weinig potten. Er is wel degelijk een rode draad: Beels benadrukt dat alle personages zich vastklampen aan hun dromen en verlangens, en daardoor vergeten om het leven van alledag te omarmen. Toch komt het allemaal nogal flets over en word je nooit echt meegezogen in de uitgestalde emoties. Daar tegenover staan gelukkig gedreven vertolkingen (waardoor je sowieso tot aan het eind bij de les blijft) en een best sfeervolle regie van Beels die haar best doet om het hotel en zijn gasten zo zwierig en mooi gekadreerd mogelijk in beeld te brengen. Waardoor deze mooi getitelde productie aan de eindmeet meer lof krijgt voor de verpakking dan voor de niet zo goed doorbakken inhoud.