Zoeken

A Separation

  • Cinevision.be/nl quoteert A Separation met een 3/5
  • Regisseur: Asghar Farhadi
  • Cast: Leila Hatami, Peyman Moaadi, Shahab Hosseini
  • Genre: Drama
  • Duur: 117 minuten
  • Releasedatum DVD: 09-01-2012
  • Distributeur DVD: Twin Pics
Bekijk de cover van de film "A Separation"

Geen gebrek aan adelbrieven voor ‘A Separation’, de vijfde film van de Iraanse cineast Asghar Farhadi. De zegetocht begon op het festival van Berlijn, waar de prent naast de Gouden Beer de prijs van de oecumenische jury en de Zilveren Beren voor beste acteur en actrice won. Inmiddels is er de Golden Globe voor beste niet-Engelstalige film bijgekomen en volgens onze glazen bol breidt het palmares zich in februari verder uit met een Oscar in diezelfde categorie. En dan laten we de karrenvrachten prijzen op kleinere festivals en eervolle vermeldingen op eindejaarslijstjes allerhande nog buiten beschouwing. Kortom, een prijsbeest, deze film.

Hem zien is snappen waarom: Farhadi houdt in de eerste plaats het Iraanse publiek een spiegel voor, maar zijn film is tegelijkertijd breed genoeg ingekaderd om een internationaal publiek te bereiken. Los van de soms duidelijke, soms subtiele vingerwijzingen naar de politiek, zeden en gewoontes in zijn geboorteland en hoe die drukken op de burgergemeenschap is dit immers vooral een universeel verhaal, met scenarioscharnieren die makkelijk buiten de Iraanse grenzen kunnen worden bediscussieerd. Wie cinema uit het Midden-Oosten dusver vooral associeerde met plattelandsdrama’s, mag meteen zijn mening herzien.

‘A Separation’ concentreert zich in de eerste plaats op Nader (Peyman Moaadi) en Simin (Leila Hatami), een hooggeschoold koppel uit Teheran dat veertien jaar getrouwd is en een dochter van elf jaar heeft. Simin wil scheiden van Nader. Zelfs al heeft hij haar nooit onheus behandeld en ziet ze hem eigenlijk nog graag, ze vreest dat er voor hun dochter Termeh geen toekomst is weggelegd in Iran en wil met haar gezin verhuizen naar het buitenland. Nader wil haar niet vergezellen, omdat hij het eigenlijk best naar zijn zin heeft in Teheran, en omdat hij voor zijn aan Alzheimer lijdende bejaarde vader wil verzorgen. In afwachting dat de scheiding door de rechtbank wordt goedgekeurd, trekt Simin bij haar ouders in en blijft Termeh bij haar vader wonen.

Daarnaast focust Farhadi zich op Razieh (Sarah Bayat), een getrouwde en zwangere vrouw die door Nader wordt ingehuurd om het huishouden te doen en voor zijn vader te zorgen. Nadat Simin het huis heeft verlaten, kan Nader die taken niet langer combineren met zijn baan als bankbediende. Razieh kan de job echter niet aan: ze moet samen met haar dochtertje al heel vroeg vertrekken om acht uur ’s morgens bij Nader te zijn en het zorgen voor de zieke man vereist meer van haar krachten dan ze dacht. Daar ze het geld nodig heeft om haar man te helpen de schulden te betalen, blijft ze toch dagelijks langskomen, zonder dat haar man het weet. Wanneer Nader op een dag vaststelt dat Razieh zijn vader heeft vastgebonden aan zijn bed, geeft hij haar in een opwelling een duw. Razieh valt van de trap en krijgt een miskraam. Nader kijkt op tegen een gevangenisstraf van drie jaar wegens moord. Om zijn onschuld te bewijzen gaat hij samen met Simin de confrontatie aan met Razieh en haar echtgenoot. Algauw zit iedereen verstrengeld in een web van leugens, misverstanden en manipulatieve waarheden en blijkt er voor niemand een uitweg zonder kleerscheuren te zijn.

Farhadi’s meerlagig drama laat zich niet eenvoudig in een hokje duwen. Wat begint als een rechtlijnig drama over een gezin dat uit elkaar valt, evalueert snel naar een cynische kijk op klasseverschillen (let op de interieurverschillen tussen de twee koppels) en een vaak pijnlijke dissertatie van verwrongen relaties en gekrenkte ego’s. De cineast neemt rustig zijn tijd om de personages als schaakstukken naar en van elkaar te schuiven en bouwt langzaam maar zeker een onderhuidse spanning op. Door niet alle kaarten op tafel te gooien (getuige het ambigue einde) en zich vooral vast te bijten in de menselijke zwakheid van zijn personages, is Farhadi de kijker steeds een stap voor. Waardoor ‘A Separation’ ook tijdens de momenten waarop de moraal van het verhaal iets teveel de voorgrond wil innemen verrassend en fris blijft.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray