Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Dagen Zonder Lief
Een paar jaar geleden spraken we niets dan lof over ‘Steve + Sky’ en we bestempelden het debuut van de jonge Gentse regisseur Felix Van Groeningen zelfs als één van de beste Belgische films tout court. Hij zou dus van goeden huize moeten zijn wil hij met z’n hooggeanticipeerde opvolger, het grotendeels in Sint-Niklaas opgenomen ‘Dagen Zonder Lief’, dezelfde eer toebedeeld krijgen. Van Groeningen blijkt een waar talent en graag willen we de filmmaker dan ook uitroepen tot één van de grootste talenten in de hedendaagse Nederlandstalige filmindustrie; ‘Dagen Zonder Lief’ straalt dezelfde melancholie uit als de gemiddelde Wes Anderson-film, bevat evenveel al dan niet bijtende humor als z’n voorganger en is vooral gespeend van elke vorm van vals sentiment. Reken daarbij het bijzonder realistische kader en je weet dat je met ‘Dagen Zonder Lief’ een herkenbare, aangrijpende en bovenal geestige en innemende film te pakken hebt.
Nochtans moet de prent het niet van z’n veelgelaagde verhaal hebben. De komst van Zwarte Kelly (Wine Dierickx) - die na drie jaar New York geblondeerd terugkeert naar haar heimat - zorgt voor een reeks onvoorspelbare gebeurtenissen in de levens van de vier vrienden die ze destijds achterliet. Meer is er niet, maar meer vraagt de film ook niet. Er gebeurt bijzonder weinig, maar de erg charmante chemie tussen de personages, de heerlijk aandoenlijke dialogen en de realistische karakterhandelingen zorgen ervoor dat de kijker zich geen seconde verveelt.
Toch mist de prent iets om als absoluut meesterwerk de annalen in te gaan; zo verliest hij in de laatste twintig minuten z’n strakke tempo en ook de uiteindelijke slotscène is niet geheel bevredigend; bloedmooi is ze daarentegen wel. Ook Van Groeningens soundtrackkeuze is weer uitermate verzorgd. Net zoals in ‘Steve + Sky’ een kitschsong als ‘Dromen Zijn Bedrog’ een opwaardering kreeg, is het nu de beurt aan de nogal voorspelbare danshit ‘Something’ van Lasgo, een ogenschijnlijk simpele en banale song die door de context in de film een wel heel mooi plaatsje in ieders hart zal veroveren.
Naast een fenomenale Dierickx - alleen zij steelt de show! - is het ook uitkijken naar prima prestaties van minder bekend, maar daarom niet minder getalenteerd acteertalent An Miller, Jeroen Perceval, Pieter Genard en Koen De Graeve. ‘Dagen Zonder Lief’ is een schoolvoorbeeld van melancholische cinema. Mooie, integere en uiteindelijk hartverwarmende parabel over liefde en vriendschap.