Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Beweren dat Tom Hanks nog nooit donkere paden heeft opgezocht, is misschien ietwat kort door de bocht, maar niet zo ver naast de waarheid. Zijn vertolkingen in Sam Mendes’ ‘Road To Perdition’ en Steven Spielbergs ‘Saving Private Ryan’ (en zo je wil in ‘The Ladykillers’ van de broertjes Coen) duiden aan dat Hanks af en toe meer wil dan een rol neerzetten die hem als ideale schoonzoon profileert. Niet zo als hij zelf regisseert, echter. Voor de tweede film waarbij Hanks niet alleen voor maar ook achter de camera plaatsneemt (de eerste was ‘That Thing You Do’ in 1996) voorzag hij voor zichzelf opnieuw een alter ego met een hoog knuffelgehalte.

Hanks kruipt in de huid van Larry Crowne, een ex-militair die na zijn carrière als kok een job vindt bij de supermarktketen UMart. Waar hij op een dag – na vele jaren trouwe dienst – slecht nieuws te horen krijgt: hij wordt ontslagen. Niet omdat zijn oversten niet tevreden zijn over zijn prestaties, maar wel omdat zijn laag opleidingsniveau promotie of vooruitgang in de weg staat. Larry ziet als vrijgezel zijn inkomen wegvallen, en het gevaar zit er zelfs in dat hij zijn huis moet verkopen. Om de crisis het hoofd te bieden besluit hij om terug te gaan studeren, en hij laat zijn oog vallen op de cursus ‘Economics And Speech’. Het economiegedeelte wordt gegeven door een sarcastische Aziaat (George ‘Sulu’ Takei), het oreergedeelte door Mercedes Tainot (Julia Roberts). Die heeft thuis nogal wat problemen met haar weinig attente echtgenoot (Bryan Cranston) en is alles behalve gemotiveerd om les te geven aan een handvol mislukkelingen. Drie keer raden hoe lang het duurt eer Mercedes en Larry naar elkaar toegroeien en elkaar motiveren om hun leven opnieuw op te starten.

‘Larry Crowne’ lijkt aanvankelijk diepe onderwerpen over de financiële en menselijke gevolgen van de economische malaise aan te snijden, maar dat is slechts schijn. Hanks is er niet op gebrand om de film in de richting van ‘The Company Men’ of ‘Margin Call’ te stuwen, en zoekt meer zijn heil in de goedgevoelsfeer van Frank Capra zaliger. Iets teveel zelfs: de schijnbaar probleemloze manier waarop Crowne wordt geaccepteerd door zijn studiegenoot Talia (Gugu Mbatha-Raw) en haar clubje scooterliefhebbers mist elke vorm van diepgang of geloofwaardigheid.

Hanks schreef ‘Larry Crowne’ samen met Nia Vardalos, de scenariste van ‘My Big Fat Greek Wedding’, een prent die in 2002 uitgroeide tot een wereldwijde sensatie, maar inmiddels alweer in de vergetelheid is geraakt. Hanks en Nardalos spelen het ontzettend veilig: zware thema’s (economische crisis, bankroet, ontslag) worden met de mantel der liefde bedekt en zijn uiteindelijk niets meer dan de bouwstenen van een filmhuis dat vooral mikt op de liefhebbers van zoetsappige romcoms. Waardoor ‘Larry Crowne’ na verloop van tijd alle voeling met de realiteit verliest.

Afgaand op deze ‘Larry Crowne’ hoeft Hanks duidelijk geen carrière als regisseur na te streven. Net zoals hij maar weinig grip heeft op het scenario, is ook de beeldvoering vaak te mak. Of Hanks nu een scène regisseert waarin de personages in conflict liggen of gewoon een komisch interludium in beeld brengt, veel verschil is er niet te merken. Fans van Tom Hanks en Julia Roberts (die eveneens haar supersterrenstatus uitbuit zonder daadwerkelijk diep te gaan) zullen hier waarschijnlijk niet om malen. Wie in de eerste plaats een goed, geloofwaardig of realistisch scenario achter de kiezen wil, zal daarentegen zijn honger niet stillen met dit (te) lieve filmpje.

Simon Couwens