Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Goed, de deuk die Pixar Animation opliep met ‘Cars 2’ was een serieuze blaam op hun blazoen (met Mater die zich op dezelfde hoogte/laagte plaatste als Jar Jar Binks), maar toch verkiezen we de Pixarpixels nog steeds boven die van Dreamworks Animation. Niet dat deze laatste nog geen fijne films hebben afgeleverd, wel integendeel. Maar het commerciële krijgt iets te vaak voorrang op fijnzinnigheid en finesse, en hun output aan teleurstellingen lijkt elk jaar groter te worden. Sinds hun oprichting in 1998 produceerden ze dusver 23 langspeelfilms, voor dit jaar staan er nog twee op stapel en hun lijstje met titels in productie klokt af op zo’n twintig projecten. Uiteraard is Dreamworks een fabriek die moet renderen, maar een beetje ademruimte zou hen zeker geen slecht doen.

Zo groot was de impact van de in ‘Shrek 2’ geïntroduceerde gelaarsde kat, dat ze bij Dreamworks onmiddellijk aan een afgeleid project rond het poezelig personage begonnen te denken. Oorspronkelijk zou de ‘Puss In Boots’-film in 2008 rechtstreeks op dvd worden uitgebracht, maar die plannen werden gaandeweg bijgestuurd en Dreamworks zag zowaar brood in een volwaardige biosprent. Na de vierde ‘Shrek’ ging de productie in 2010 van start voor een prequel zonder verwijzingen naar het ‘Shrek’-universum. Wie hoopt de groene ogre of een stand-up ezel te bespeuren is er meteen aan voor zijn of haar moeite.

‘Puss In Boots’ is het kattenequivalent van de goedhartige struikrover. Een Errol Flynn met vacht, zo je wil. Als kleine weeskat wordt hij opgevangen in een weeshuis, waar hij de beste vriend wordt van de eivormige en eveneens ouderloze Humpty Dumpty (Zach Galifianakis). Helaas blijkt Humpty geen erg betrouwbaar ei en overhaalt hij Puss In Boots tot een leven van misdaad. Een leven dat Puss achter hem wil laten, en wanneer Humpty hem in een val lokt, laat Puss zijn vroegere vriend resoluut in de steek. Het gekrenkte ei broedt een fiks aantal jaar op wraak en is enkele kattenlevens en –jaren later klaar met een doordacht plan waarin hij Puss terug opzoekt en hem (met wat hulp van de bevallige Kitty Softpaws) overhaalt om een paar magische bonen te stelen (die van Jack inderdaad) waarmee ze via een bonenstaak toegang krijgen tot het rijk van de gans met de gouden eieren en er het idee opvatten om er met het beest des huizes vandaar te gaan. 

Net zoals in de ‘Shrek’-reeks put Dreamworks Animation overvloedig uit de sprookjesmythologie om de verhaallijn te stofferen. Dat levert best geïnspireerde momenten op, maar het wordt allemaal te voorspelbaar uitgewerkt/afgehaspeld. Dreamworks besteedt andermaal meer aandacht aan overvloedige actietaferelen dan aan de eigenlijke verhaal- of karakterontwikkeling. Het aantal (wilde) achtervolgingen is niet bij te houden, maar het ontbreekt het scenario aan echt geslaagde grappen of waarachtige Woody-Buzz Lightyear momenten. Nochtans werkte Dreamworks Animation opnieuw samen met Guillermo Del Toro (‘Pan’s Labyrinth’, ‘Hellboy’) die mee het uitzicht van de film bepaalde. Del Toro is momenteel kind aan huis bij Dreamworks: eerder werkte hij mee aan ‘Kung Fu Panda 2’ en ook aan het op stapel staande ‘Rise Of The Guardians’ verleende hij zijn medewerking. Jammer dat ook hij niet wat meer hart en ziel in het formuledenken wist binnen te smokkelen.

‘Puss In Boots’ een volledige teleurstelling noemen is een brug te ver, maar toch maakt deze spin-off van de ‘Shrek’-reeks zijn potentieel niet helemaal waar. Aan de stemmen (Antonio Banderas en Salma Hayek amuseren zich duchtig met hun kattentongen) of animatie ligt het zeker niet, maar het scenario blijft voor het grootste deel te gemakzuchtig en formulaïsch om echt te verblijden. Of hoe het hoofdpersonage een betere genesis verdiende dan dit eierdopverhaal waarin de moraal van het moraal er naar slechte Amerikaanse familiefilmtraditie iets te nadrukkelijk wordt ingehamerd. En het karakter van Humpty Dumpty is met voorsprong één van de meest irritante animatiepersonages ooit. Als er ooit een hybride komt van Mater en Humpty verhuizen we met plezier naar een ander melkwegstelsel.

Simon Couwens