Zoeken

The Stoning Of Soraya M.

  • Cinevision.be/nl quoteert The Stoning Of Soraya M. met een 3/5
  • Regisseur: Cyrus Nowrasteh
  • Cast: Mozhan Marno, Shohreh Aghdashloo, James Caviezel
  • Genre: Drama
  • Duur: 115 minuten
  • Releasedatum DVD: 05-05-2012
  • Distributeur DVD: Arti Film
Bekijk de cover van de film "The Stoning Of Soraya M."

Ook zo moeten lachen met de steniging in ‘Life Of Brian’? Fijn zo. De kans dat u het bij ‘The Stoning Of Soraya M.’ opnieuw op de lachstuipen krijgt, is echter heel klein. Monty Python is immers in geen velden of wegen te bespeuren in deze verfilming van Freidoune Sahebjams boek ‘La Femme Lapidée’ uit 1990, waarin de Frans-Iraanse journalist het relaas van de executie van Soraya Manutchehri uit de doeken deed. Dat het boek in Iran dadelijk in de ban werd geslagen, laat zich raden. Bovendien was het niet de eerste keer dat Sahebjam tegen de schenen van de Iraanse autoriteiten schopte: zo liet hij al eerder aan het licht komen dat het Iraanse leger kinderen inzette tijdens de oorlog met Irak. Steniging is een executietechniek die in sommige landen in het Midden-Oosten en Afrika nog steeds schering en inslag is. Voor degenen die niet weten waar het om gaat: het slachtoffer wordt tot aan de schouders of de nek ingegraven, waarop zijn/haar hoofd wordt bekogeld met scherpe keien tot de dood erop volgt. Een alles behalve menslievende dood die wereldwijd heel wat controversiële reacties oproept. Nog erger wordt het als je weet dat heel wat onschuldige mensen (in het bijzonder vrouwen) het slachtoffer worden van deze barbaarse praktijk.

Zo ook Soraya M. Sahebjam leerde haar verhaal kennen toen hij in 1986 met autopech strandde in een klein Iraans plattelandsdorp. Terwijl hij er wachtte op hulp, werd hij benaderd door Zahra, Soraya’s tante die hem kost wat kost deelgenoot wou maken in Soraya’s verhaal. Sahebjam (vertolkt door Jim Caviezel) luisterde naar het relaas van Zahra (Shohreh Aghdashloo, eerder onder meer te zien in ‘House Of Sand And Fog’ en het vierde seizoen van ‘24’) die hem vertelde hoe Soraya (Mozhan Marno) door de mannen in het dorp was omgebracht na een schijnproces. Sahebjam besloot daarop om (op gevaar van eigen leven) de cassette met Zahra’s getuigenis over de grens te smokkelen en internationaal te verspreiden.

Soraya was de echtgenote van de brute Ali. Die heeft haar in zijn gearrangeerde huwelijk eigenlijk nooit lief gehad, en hij wil van haar scheiden om in de plaats te kunnen huwen met de veertienjarige dochter van een vriend. Soraya wil echter niet scheiden omdat ze dan haar financiële zekerheid verliest, en ook de regeling van de plaatselijke notabelen waardoor ze officieel de minnares van Ali zou worden ziet ze niet zitten. Wanneer Ali ontdekt dat Soraya huishoudelijke klusjes opknapt voor een weduwnaar uit het dorp, ziet hij zijn kans schoon. Hij beschuldigt haar van overspel, en volgens de plaatselijke gebruiken wordt die daad bestraft met dood door steniging. Zelfs al is er niets gebeurd tussen Soraya en de weduwnaar, de man wordt door Ali en zijn volgelingen onder druk gezet om te liegen en het gevolg is een (schijn)proces waarbij Soraya ter dood wordt veroordeeld. De executie wordt uitgevoerd door alle mannen uit het dorp: zelfs haar eigen vader en twee zoontjes gooien stenen naar de ingegraven Soraya.

‘The Stoning Of Soraya M.’ is een film die zich moeilijk laat bekijken. Regisseur Cyrus Nowrasteh (die in 2001 de tv-film ‘The Day Reagan Was Shot’ regisseerde) toont de gruwelijkheden tot in de kleinste details en verbloemt weinig of niets. Het lijkt wel alsof hij zich tijdens de executiescène wil meten met Mel Gibson op de set van ‘The Passion Of The Christ’. Gibson bespaarde niet op de in het rond vliegende stukken vlees, en ook Nowrasteh schuwt geen bloederige details in volle close-up. We zullen het maar als toeval beschouwen dat Jim Caviezel in beide prenten van de partij is. Minder toevallig is dan weer dat Stephen McEveety zowel producent is van ‘The Stoning Of Soraya M.’ als ‘The Passion Of The Christ’. Feit is dat de scène de aftrap van een interessante discussie is: moet je in de zevende kunst enkel maar de woede tonen om onmenselijke daden te veroordelen of moet je daadwerkelijk tot op het bot gaan door te concentreren op de walging die de daad oproept. En waar ligt de grens: wanneer wordt aankaarten bijvoorbeeld exploitatie? Je zal ons niet horen verkondigen dat Nowrasteh hier arthouse exploitaiton laat zien, maar dat de scène in kwestie er voor velen over is, valt zeker te begrijpen. Of het nodig was om de scène hier en daar te doorpspekken met flitsen slow motion en een sacrale soundtrack is nog maar helemaal de vraag.

Waar Nowrasteh zich ook/wel schuldig aan maakt is aan wat we voor het gemak ‘overamerikanisering’ noemen. De ontknoping ontvouwt zich immers als een goedkope B-thriller, en dat botst toch wel wat met de meer serene toon tijdens de opbouw. Caviezel die plots op de vlucht moet slaan terwijl de mannen van het dorp hem willen tegenhouden (tegenpruttelende motor inclusief) is een weinig genuanceerde stijlbreuk die ervoor dat ‘The Stoning Of Soraya M.’ uiteindelijk toch eindigt als een film die je eerder moet zien als inhoudelijke aanklacht tegen de erbarmelijk vrouwenrechten in sommige delen van het Midden-Oosten dan om zijn cinematografische standvastigheid.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray