Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Dark Water
Het is een trend in Hollywood dat de hele zooi remakes van Japanse horrorcrap ook in Tinseltown ingeblikt wordt door uit het land van de rijzende zon afkomstige regisseurs. Des te verrassend was het dus dat Europees godenkind Walter Salles, bekend van het aandoenlijke ‘Abril Despedaçado’ en de met een Oscar bekroonde ‘Diarios De Motocicleta’, zijn naam verbond aan ‘Dark Water’, een zoveelste restyling van pathetische horrorkitsch, dat eens te meer z’n oorsprong vindt op het Aziatische continent.
Dahlia Williams (Jennifer Connelly) is onlangs gescheiden, maar ligt met haar voormalige echtgenoot (Dougray Scott) overhoop betreffende de voogdij over hun dochtertje Ceci (Ariel Grade). Samen met haar dochtertje neemt ze haar intrek in een vervallen en klein appartementje, dat na verloop van tijd een eigen leven blijkt te leiden. Door een hele reeks mysterieuze geluiden en donker lekkend water komt de mentaal verzwakte Dahlia terecht in een neerwaartse psychologische spiraal.
Jennifer Connelly, Tim Roth en zelfs manusje-van-alles John C. Reilly zijn opmerkelijke namen in een horrorthriller, maar stuk voor stuk leveren ze overtuigende en geslaagde vertolkingen. Vooral Jennifer Connelly is indrukwekkend als getormenteerde moeder en weet zonder enige moeite deze prent op haar niet eens zo brede schouders te torsen. Een extra pluspunt aan ‘Dark Water’ is bovendien de briljante sfeerschepping van Salles, die bewijst ook als thrillerregisseur prima voor de dag te komen. Het eerste uur wordt minutieus opgebouwd en de spanning wordt gestaag opgedreven. Alleen jammer dat deze uitstekend gechoreografeerde opbouw ontaardt in een tenenkrommende anticlimax, waarin het verhaal een niet te vergeven wending neemt.
Qua horrorcocktail zijn ook hier weer de traditionele elementen aanwezig; langzaam druppelend water, krakende deuren, vieze kamertjes en kinderen met uitpuilende ogen maken wederom hun opwachting. Maar net als al z’n voorgangers heeft het verhaal veel te weinig om het lijf om te overtuigen. Het is zelfs een wonder dat Salles, gesteund door een getalenteerde cast, er met dergelijk beperkt materiaal een vakkundig ingeblikte film heeft uitgepuurd, die dan wel collega’s als ‘The Ring’ of ‘The Grudge’ mijlenver achter zich laat maar zelf de kijker nooit echt weet te beklijven!