Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Raven (Blu-ray)
‘The Raven’ anno 2012 is geen nieuwe adaptatie van het bekende huiververhaal van Edgar Allen Poe, maar hangt een fictief beeld op van de tumultueuze laatste dagen van de grondlegger van het detectivegenre. Een boeiend uitgangspunt, ware het niet dat het eindresultaat weinig meer is dan een fletse whodunit, die wel citeert uit Poe’s bekendste werken, maar het nalaat een inkijk te bieden in de psyche van de aan opium verslaafde horrorschrijver.
Nochtans leent de premisse zich op papier tot een uitstekende detectivethriller, die zijn gebrek aan originaliteit met de nodige suspense zou kunnen compenseren. De straten van Baltimore worden medio de 19de eeuw namelijk opgeschrikt door een Jack The Ripper-achtige killer, die zijn modus operandi rechtstreeks uit het werk van de al enige tijd met een writer’s block kampende Edgar Allen Poe (John Cusack) kopieert. Wie ‘The Murders In The Rue Morgue’, ‘The Mask Of The Red Death’ of ‘The Mystery Of Marie Rôget’ gelezen heeft, wacht alvast enkele aha erlebnissen. Niet-ingewijden hoeven echter niet te vrezen, want elke connectie met Poe’s bibliografie wordt haarfijn uit de doeken gedaan door inspecteur Emmett Fields (Luke Evans) of Poe zelf, die spontaan zijn medewerking verleent aan het onderzoek.
De zaak wordt voor de aan lager wal geraakte auteur al gauw een stuk persoonlijker wanneer de killer Poe’s toekomstige verloofde (een schromelijk onderbenutte Alice Eve) schaakt en opsluit in een kist. In ruil voor tips naar haar locatie eist hij dat Poe dagelijks een column publiceert in de lokale krant. Wat volgt, is een kat- en muisspelletje, waarbij Poe zijn innerlijke Sherlock Holmes naar boven haalt met als enige doel het redden van zijn geliefde.
De naam is gevallen: Sherlock Holmes. Het mag duidelijk zijn dat regisseur James McTeigue meer dan één lepeltje mosterd ging halen bij de Guy Ritchie-films rond de bekendste detective uit de film- en literatuurgeschiedenis. En wie ‘From Hell’ gezien heeft, zal ook daarmee de nodige raakpunten spotten. Maar helaas ontbreekt het ‘The Raven’ aan de schwung van die eerste en de suspense van die tweede. Ook vormelijk laat de ‘V For Vendetta’-filmmaker steken vallen. Zo bezondigt hij zich aan de kapitale fout te denken dat het in de 19de eeuw elke dag mistig was. Dat maakt sommige set pieces wel visueel aantrekkelijk, maar origineel is anders. Het onderstreept wederom McTeigue’s gebrek aan eigen visie.
Bovendien kan hij ook niet kiezen tot welk genre hij ‘The Raven’ wil laten behoren: thriller of horror. McTeigue blikt één moordpartij in alsof hij solliciteert naar de regie van ‘Saw VIII’ (een aan ‘The Pit And The Pendulum’ refererende killing), maar hanteert bij de andere dan weer een PG13-aanpak; onevenwichtig is dus het minste dat je deze aanpak kan noemen en het komt de film zeker niet ten goede. Jammer van John Cusack, die de prent op zijn dooie eentje (no pun intended) probeert te redden. Hij zet een gedreven Poe neer en zeker in de eerste scènes, waaruit meteen blijkt wat voor een sociale paria hij inmiddels geworden is, weet hij zijn karakter zelfs de diepgang te schenken die het script ontbeert. Maar lang houdt hij dat niet vol. Ironisch genoeg tot wanneer de film zich volop focust op het moordmysterie. Zoals we al zeiden: een inkijk in Poe’s psyche ware veel interessanter geweest.