Zoeken

Babycall

  • Cinevision.be/nl quoteert Babycall met een 2/5
  • Regisseur: Pal Seltaune
  • Cast: Noomi Rapace, Kristoffer Joner, Velte Qvenild Werring
  • Genre: Thriller
  • Duur: 92 minuten
  • Releasedatum DVD: 31-08-2012
  • Distributeur DVD: Lumière
Bekijk de cover van de film "Babycall"

Een gimmick die niet zou misstaan in de ‘Paranormal Activity’-franchise is een babyfoon. Want er is nogal wat akeligs en spannends aan te vangen met zo’n toestel dat de geluiden in de kinderkamer registreert. Dat heeft de Noorse cineast Pal Seltaune goed begrepen, want hij gebruikt ook zo’n toestel om Noomi Rapace (en het publiek) de stuipen op het lijf te jagen. Al klinken ‘goed’ en ‘stuipen’ toch ietwat relatief als je weet dat Seltaune zijn ‘Babycall’ maar gedeeltelijk het thrillerpad opstuurt, en zich voor de rest in de contreien van het psychosociale drama ophoudt.

Seltaune liet voor het eerst van zich horen in 1997 met ‘Junk Mail’, meteen goed voor de grote prijs tijdens de ‘Week van de Kritiek’ op het festival van Cannes. In 2005 draaide hij met ‘Next Door’ (waarin de hoofdrol was weggelegd voor Joner) een dramathriller waarin de grens tussen werkelijkheid en fantasie centraal stond. Meteen ook de weg die ‘Babycall’ uiteindelijk inslaat: een focus op een moeder die alles wil doen om haar zoon te beschermen, zelfs als dat ten koste van haar eigen gezondheid en welzijn gaat. Tussendoor zet Sletaune de kijker nogal vaak op een verkeerd spoor, schijnbaar enkel om op het eind te kunnen uitpakken met een adder onder het gras.

Rapace vertolkt de rol van Anna, een alleenstaande moeder die met haar zoontje Anders verhuist naar een groezelige flat in Oslo. Ze is op de vlucht voor haar ex-man, die Anders vreselijk mishandelde. Anna is nog steeds bang dat haar ex gaat opduiken om haar en Anders opnieuw te terroriseren. Meteen ook de reden dat ze Anders toelaat om ’s nachts naast haar in haar bed te slapen. Wat niet naar de zin is van de sociale werkers die adviseren om Anders ‘los te laten’. Een babyfoon lijkt een ideale oplossing. Tot Anna op een nacht wordt gewekt door het toestel en een schreeuwend kind hoort dat wordt mishandeld. De stem blijkt echter niet van een vredig slapende Anders afkomstig te zijn. Aanvankelijk twijfelt ze aan haar geestesgezondheid, tot de verkoper van de babyfoon haar meedeelt dat ze waarschijnlijk signalen en stemmen vanop een ander kanaal heeft opgevangen. Die verkoper Helge (Kristoffer Joner) heeft trouwens ook een belangrijke rol in het verhaal. Helge is een eenzaat die gebukt gaat onder de naderende dood van zijn moeder (hij moet beslissen om al dan niet verder te gaan met haar kunstmatige ademhaling) en in het contact met Anna een kans ziet om uit zijn sociaal isolement te breken.

Na een intrigerend begin (de eerste scène met de babyfoon is een waarlijk rilmoment) concentreert Seltaune zich iets teveel op de relatie tussen Anna en Helge. De mengeling tussen horror, thriller, detective en drama werkt tot op zekere hoogte, maar na verloop van tijd loopt ‘Babycall’ vast in zijn goede bedoelingen. Seltaune ziet zijn scenario vooral als een fundering voor een grijs en grauw drama over kindermishandeling en eenzaamheid in de grootstad. Echt spannend wordt het daardoor nooit, en het laatste kwartier is – gezien de mogelijkheden die Seltaune had om een originele thriller in elkaar te boksen – zelfs een heuse teleurstelling te noemen.

Blijven over: een toch al weer geslaagde vertolking van Noomi Rapace die opnieuw bewijst dat ze haar internationale doorbraak alles behalve gestolen heeft. De finesse waarmee ze acteert maakt de moederangsten van haar personage bijna levensecht, wat er voor zorgt dat ‘Babycall’ alsnog blijft intrigeren. Ook Kristoffer Joner acteert mysterieus genoeg om de geheimen van zijn personage niet onmiddellijk prijs te geven. Geen gebrek aan inzet dus, maar ‘Babycall’ schuift helaas nooit echt sluitend in elkaar. Of hoe deze kruising tussen thriller en sociaal drama door een gebrek aan focus teveel flirt met de middenmaat om echt naar de keel te grijpen. Wie trouwens nog een film wil zien met een kippenvel veroorzakende babyfoon op het voorplan, doet er goed aan ‘The Baby’s Room’ van Alex De La Iglesia op te sporen, een aflevering uit de tv-reeks ‘Films To Keep You Awake’. Iets wat deze ‘Babycall’ alvast niet zal doen.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray