Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

‘Hawaii Five-0’ wordt wel eens in één adem genoemd met ‘NCIS: Los Angeles’. In beide gevallen gaat het om politieseries, die qua setting (een zonovergoten locatie) en invulling (jonge, frisse dertigers) afwijken van de traditionele stedelijke policiers à la ‘NYPD Blue’ of ‘Law & Order’, maar in essentie krek hetzelfde doen: een misdaad-van-de-week-verhaaltje opdienen in de hoop whodunitfans een uurtje verstrooiing aan te bieden na een dag noeste arbeid. Het eerste seizoen was best genietbare tv, al had het eigenlijk niets waardoor je getriggerd was om per sé elke episode te bekijken. Dat is dit keer anders.

In seizoen één zagen we hoe de malafide gangster Wo Fat (Mark Dacascos) een zware klap toediende aan het Five-0-team. De gevolgen daarvan laten zich meteen voelen bij de start van jaargang twee. Teamleider Steve McGarrett (Alex O’Loughlin) zit in de gevangenis op verdenking van moord op de gouverneur, Kono (Grace Park) riskeert het verlies van haar badge en wordt nauwlettend in de gaten gehouden door interne zaken én Danny Williams (Scott Caan) treurt om het vertrek van zijn vrouw en dochter. Alleen Chin Ho Kelly (Daniel Dae Kim) komt min of meer ongeschonden uit de strijd en moet de kans grijpen om alles weer op de rails te krijgen.

Met de komst van Joe White (Terry O’Quinn) komt er alvast gepaste hulp. Hij is McGarrett’s voormalige SEAL-mentor en hij staat Chin Ho bij in haar poging om het goed geoliede team van weleer te laten herrijzen. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Zo moet de Five-0-ers met FBI-agente Lori Weston (Lauren German) een nieuw en initieel niet op veel welkomstapplaus onthaald lid dulden, terwijl de voormalige CIA-analiste Jenna Kaye (Larisa Oleynik) onder mysterieuze omstandigheden van het toneel verdwijnt. En dan is er nog Wo Fat, die nog steeds vrij rondloopt…

Er hoeft geen twijfel over te bestaan dat ‘Hawaii Five-0’ met seizoen twee een kwaliteitsinjectie heeft gekregen. De seizoensoverspannende verhaalarken rond Wo Fat en McGarretts onderzoek naar de ware toedracht achter het onderzoek dat zijn politievader uiteindelijk het leven kostte, worden vakkundig in elkaar verweven en naarmate meer details worden prijsgegeven, stijgt ook de spanning. Akkoord, ook in seizoen één was McGarrett al aan de gang met dat privéonderzoek, maar pas nu heb je écht het gevoel dat de makers weten welke kant ze ermee op willen. Een boeiende, als je ’t ons vraagt, die helemaal niet zou misstaan in de betere bioscoopthriller. 24 episodes is misschien wat lang om de boog gespannen te houden (niet elke aflevering is een voltreffer), maar je hebt toch wel het gevoel dat je er dit keer niet zomaar eentje kan skippen.

Niet enkel het scenario verdient een opgestoken duim, ook de casttoevoegingen doen ‘Hawaii Five-0’ geen kwaad. Terry O’Quinn (die in Amerika nu ook het mooie weer maakt in het naar verluidt geweldige ‘666 Park Avenue’, en dus echt in de tv-running is) heeft een karakterkop, die aan elk personage een extra dimensie geeft en Lauren German mag een personage gestalte geven, die met haar geheime agenda ook voor de nodige extra spankracht zorgt. Daarnaast levert de vaste cast weer solide werk af, met een prima Alex O’Loughlin op kop. Of de makers met seizoen drie (dat in de steigers staat) even verrassend uit de hoek kunnen komen, is nog maar de vraag, maar dit nemen ze ons alvast niet meer af.

Peter Janssens