Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Hans Herbots’ carrière lijkt in een stroomversnelling terechtgekomen. Zo vond onze landgenoot onderdak bij het Amerikaanse managementbureau The Gersh Agency, en kreeg hij meteen twee agents toegewezen (een voor tv-projecten en voor filmprojecten). De kans dat Herbots ooit nog eens een film of tv-serie in Amerika kan draaien is met andere woorden vrij realistisch. Niet slecht voor een man die debuteerde op de set van ‘Wittekerke’, maar die met titels als ‘Bo’ en ‘Het Goddelijke Monster’ bewees bijzonder versatiel te zijn.

De reden dat Herbots door de Hollywood-radar werd opgepikt, heeft uiteraard veel (zoniet alles) te maken met ‘The Spiral’, de prestigieuze internationale serie die onlangs tegelijkertijd in verschillende Europese landen werd uitgezonden. Een serie waarin zowel het budget als de cast en crew onder de deelnemende landen/tv-zenders werd verdeeld, al speelden Vlaamse/Belgische productiehuizen van meet af aan een belangrijke rol in de totstandkoming van de reeks. Hans Herbots kreeg de kans om alles te regisseren, en aan het scenario werd in ons land eveneens meegewerkt door onder andere Carl Joos (‘De Zaak Alzheimer’, ‘Dossier K.’). De hoofdrol is ook weggelegd voor een landgenoot: Johan Leysen vertolkt de kunstdief Arturo, en hij zet meteen de fijnste acteerprestatie uit de reeks neer.

Arturo (de alias van Viktor Detta) is een kunstenaar annex kunstdief die vanuit Kopenhangen opereert als het brein achter het collectief ‘The Warehouse’. Arturo heeft het moeilijk met het feit dat het grote geld steeds meer de wereld regeert (en zo tegelijkertijd armoede creëert) en haalt met zijn volgelingen spectaculaire stunts uit die de geldgraaiende artiesten vaak in zijn hemd zet. Allemaal ter voorbereiding op wat de echte kroon op het werk moet worden: de (gelijktijdige) diefstal van zes schilderijen uit musea in België, Nederland, Denemarken, Zweden, Noorwegen en Finland. Geen wonder dat de cel kunstcriminaliteit van Europol Arturo als publieksvijand nummer een beschouwt.

De synopsis opent zekere interessante mogelijkheden. De insteek (met meer dan een knipoog naar de doolhofopbouw van ‘The DaVinci Code’) laat het beste verhopen voor wat een boeiende Euro-crimi zou moeten zijn, maar het geheel klikt zelden in elkaar. Veel heeft misschien te maken met de Euro-soep waarin nogal wat schabouwelijk Engels wordt gesproken. Op zich logisch, daar elk personage een Europeaan is waarvan Engels de moedertaal niet is. Toch ontbeert het heel wat scènes daardoor aan een natuurlijke flow. Dat is meteen al duidelijk in de beginscène waarin Lien Van de Kelder (als Europol-agente Roos Dubois) heel hard haar best doet om mooi te articuleren, maar daarbij alles behalve naturel overkomt. Een euvel waar meer acteurs in deze serie onder te leiden hebben. Daarnaast is het kronkelscenario niet altijd even waterdicht of snedig: Herbots bewijst dat hij weet wat vaart is, helaas is het materiaal niet van die aard om echt garant te staan voor nagelbijtende (ont)spanning.

Om het internationale karakter nog extra te benadrukken (en om aan te tonen hoe hip en vernieuwend ‘The Spiral’ wel is – of dat zou willen zijn), werd er een speciale website in het leven geroepen (the spiral.eu), waar je als kijker zelf op zoek kan gaan naar de gestolen schilderijen. Dit middels het uitvoeren van opdrachten waarmee je extra punten kan verdienen. Een marketinggimmick die uiteraard voor bijkomende aandacht zorgt (en een soort Europese verbondenheid). Zeker omdat de musea in kwestie bereid waren om de door Arturo gestolen schilderijen echt een tijdje van de muur te halen. Veel zoden zet het allemaal helaas niet aan de dijk. ‘The Spiral’ werkt als idee, maar vangt als concept vaak bot. Door het vele ‘city hoppen’, de maturiteit van Leysen (met een rol die ietwat in het verlengde ligt van die uit Anton Corbijns ‘The American’) en de continue hoop op beterschap laat de serie zich zeker vijf afleveringen lang bekijken. Een tv-klassieker is ‘The Spiral’ echter niet: eerder een experiment dat meer met camp dan met kunst flirt. Dure camp weliswaar, getuige het toch wel omvangrijke budget van 1,2 miljoen euro.

Simon Couwens