Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

War, what is it good for? Alvast voor de economie, zo blijkt uit de Canadese tv-serie ‘Bomb Girls’ die zich afspeelt tijdens de tweede wereldoorlog. Terwijl de mannen in Europa tegen de troepen van Hitler vechten, zijn veel van de vrouwen aan het thuisfront tewerkgesteld in munitiefabrieken waar zij de bommen maken die de vijand moeten helpen verslaan. Waarmee meteen de titel van deze serie netjes is verklaard.

‘Bomb Girls’ werd gemaakt als een miniserie van zes afleveringen. Het onverhoopte succes van de reeks zorgde ervoor dat er inmiddels groen licht is gegeven voor een tweede reeks met twaalf afleveringen. Het concept van de serie werd bedacht door Debi Drennan en Maureene Jennings, en verder uitgewerkt door Michael MacLennan en Adrienne Mitchell. Vier illustere onbekenden die in Canada echter een stevige track record kunnen voorleggen. Hun serie houdt het midden tussen een potent oorlogsdrama en een soap waarin onvermijdelijk al eens sentimenteel uit de bocht wordt gegaan. Wat op zich niet zo erg is, daar de serie door zijn historische achtergrond steeds boeiend blijft.

‘Bomb Girls’ focust zich op het reilen en zeilen van de Victory Munitions-fabriek in Toronto. Lorna Corbett (Meg Tilly, meteen het bekendste gezicht van de serie) is er ploegsupervisor. Een van de meisjes die aan de bommen werkt is Gladys Witham (Jodi Balfour). Zij is van goede/rijke komaf, en had oorspronkelijk een kantoorfunctie. Haar taak in het leven is om uitgehuwelijkt te worden aan een rijke stinkerd. Uit protest tegen dat door haar ouders uitgetekende pad zoekt ze het gevaar op door aan de bommen in de fabriek te sleutelen. Gladys raakt bevriend met Kate Andrews (Charlotte Hegele), de dochter van een halfgare predikant en Betty McRae (Ali Liebart), wiens taak het is om de nieuwe meisjes op te leiden. ‘Bomb Girls’ concentreert zich in hoofdzaak op deze vier personages, wiens doen en laten eveneens heel wat andere karakters treft.

Zoals bijvoorbeeld Vera (Anastasia Phillips), die na een ongeval in de fabriek verminkt en met post-traumatische stress door het leven moet. Of de Italiaan Marco (Antonio Cupo), een werknemer in de fabriek die van communistische sympathieën wordt verdacht door Lorna. Of James (Sebastian Pigott), de verloofde van Gladys die dienst neemt in het Amerikaanse leger. Of Bob (Peter Outerbridge), Lorna’s echtgenoot, een veteraan uit de eerste wereldoorlog die daar de kreupele gevolgen van draagt. Of Leon (Jim Codrington), een afro-Amerikaan (een zwarte dus), die vriendschap sluit met Kate en haar muzikale talenten verder aanscherpt. Een verre van volledig lijstje dat al meteen benadrukt dat de scenaristen hun best hebben gedaan om genoeg conflicten te stoppen in hun in totaal vier uur en een half durend werkstuk.

‘Bomb Girls’ vliegt mee op de vleugels van het succes van de retrohit ‘Mad Men’, maar is er uiteraard niet echt mee te vergelijken. De makers zijn niet echt geïnteresseerd in retro-chic (wat bij bijvoorbeeld de stewardessensaga ‘Pan Am’ wel het geval was), en gebruiken het jarenveertigkarakter hoofdzakelijk als historische achtergrond. Origineel is dat de oorlogsgruwel niet wordt belichaamd aan het front, maar in de thuishaven, waar de gevaren van de oorlog en de futiliteit van het leven (er durft uiteraard al eens een bom ontploffen) eveneens centraal staan. Daarnaast focust de serie zich ook op de relatie tussen vrouwen en mannen in een tijd waarin emancipatie nog niet vanzelfsprekend was. Alle verhaallijnen zijn niet even geslaagd, de voorspeelbaarheid neemt soms de bovenhand en het duurt een tijdje eer de personages je echt meezuigen. Al kwamen we op het eind van de rit gelukkig tot de conclusie dat deze verzorgde reeks meer plus- dan minpunten kent. Of dat na de schaalvergroting in het tweede seizoen ook nog zo zal zijn, zien we dan wel.

Simon Couwens