Zoeken

Vamps

  • Cinevision.be/nl quoteert Vamps met een 3/5
  • Regisseur: Amy Heckerling
  • Cast: Alicia Silverstone, Krysten Ritter, Sigourney Weaver
  • Genre: Komedie
  • Duur: 89 minuten
  • Releasedatum DVD: 12-12-2012
  • Distributeur DVD: Entertainment One
Bekijk de cover van de film "Vamps"

De tijd dat vampieren in de eerste plaats kippenvel en knoflookvreetbuien uitlokten lijkt definitief voorbij. Waar de bloedzuigers vroeger uitsluitend gedijden in stoffige burchten en ondergrondse kerkers, zijn ze inmiddels geïntegreerd in animatiefilms (‘Hotel Transylvania’) en lokken ze via ‘Twilight’ en ‘True Blood’ een publiek dat waarschijnlijk niet weet wie Bram Stoker, Christopher Lee of Max Shreck zijn. Nu is het zelfs al zo ver gekomen dat er filmpjes in de markt worden gezet met de slogan ‘Sex And The City meets Twilight’.

Die vlag dekt gelukkig de lading niet: ‘Vamps’ heeft immers maar weinig gemeen met ‘Twilight’ en godzijdank geen raakpunten met ‘Sex And The City’. Een verkooppraatje dus dat ‘Vamps’ in de eerste plaats onder de aandacht wil brengen van tienermeisjes die niet vies zijn van een scherpe hoektand meer of minder. Meteen de doelgroep die zich het makkelijkst zal laten paaien door deze dvd-uitgave, maar de kans is groot dat het vooral de iets oudere pelliculevreter zal zijn die het meest zal genieten van Amy Heckerlings onderliggende satire en vele verwijzingen naar vampierenfolklore.

Amy Heckerling is de regisseuse van twee jongerenfilmklassiekers: ‘Fast Times At Ridgmont High’ uit 1982 en ‘Clueless’ uit 1995. Die gedrevenheid is ook van de partij in ‘Vamps’, zij het in meer freewheelende dosissen. Centraal staan Goody (Alicia Silverstone zowaar) en Stacy (Krysten Ritter). Goody is al vampier sinds 1841, en heeft dus op zijn zachtst gezegd nogal wat veranderingen gezien in de wereld om haar heen. Uiterlijk ziet ze eruit als een hedendaagse twintiger, innerlijk zit ze vast in een wereld die al lang de hare niet meer is. Stacy is nog maar ondood sinds de jaren negentig, en is de beste vriendin van Goody die maar al te blij is dat ze een compagnon heeft die ze als hartsvriendin kan beschouwen. Niet onbelangrijk detail: de meiden drinken geen mensenbloed, en zoeken hun dagelijkse kost vooral in het bloed van knaagdieren. Dit in tegenstelling tot hun stammoeder Ciccerus (Sigourney Weaver) die er niet voor terugdienst moorden te plegen om aan haar portie mensenbloed te raken. Gaandeweg stellen Stacy en vooral Goody zich de vraag of het echte sterfelijke leven niet meer moois te bieden heeft dan een leven als ondode. Willen ze bloeddrinker-af zijn en terug mens worden, dan moeten ze echter wel Ciccerus een kopje kleiner maken. Geen makkelijke taak, al is er gelukkig wel een afstammeling van Van Helsing (Wallace Shawn) in de buurt om een handje te helpen.

‘Vamps’ is nogal ongelijk van toon. Heckerling ziet haar vampierenkomedie in de eerste plaats als een opeenvolging van grappen waardoor het er allemaal wat uitziet als een lange aflevering van een sitcom. Met geslaagde (een rietje in het strottenhoofd van ratten zorgt voor cocktailpret) en minder geslaagde (Silverstone die haar tong nogal frontaal in de neusgaten van iemand met een bloedneus drukt) vondsten. Ook de uitstapjes naar nogal opzichtige digitale effecten (zeker tijdens de climax) vallen tussen twee stoelen. Daarnaast stopt Heckerling haar prent vol knipogen naar de vampiermythologie en geeft ze aan de zijlijn les in filmgeschiedenis door fragmenten van ‘Un Chien Andalou’, ‘Nosferatu’ en ‘Das Kabinett des Dokter Caligari’ binnen te smokkelen. Wat er – samen met de enthousiaste vertolkingen van Silverstone en Ritter - voor zorgt dat ‘Vamps’ wint op charisma en uithoudingsvermogen en voor het overgrote deel lekker wegkijkt. Indien Heckerling iets meer haar tijd had genomen om een beter evenwicht te vinden tussen de (vele) plotlijnen en personages, dan was het allemaal nog ietsje beter geweest. De bijrollen zijn voor het merendeel aardig ingekleurd. Met speciale vermeldingen voor Wallace Shawn, die zich te pletter amuseert als Van Helsing-nazaat die moet toezien hoe zijn zoon een relatie begint met een vampier, Weaver als oervampier met een voorliefde voor mannenbloed (ze reist zelfs naar Mexico om er Gael Garcia Bernal binnen te draaien) en Malcolm McDowell die bewust over de top gaat als spietser Vlad Tepish die zijn oude dagen vult met het breien van truien.

Wie trouwens (om een af andere reden) zit te wachten op een chauvinistische uitsmijter: jullie gebeden zijn verhoord, want op de valreep vermelden we nog dat er op de soundtrack zowaar een scheut ‘Never Enough’ van ‘Das Pop’ te horen is. ’t Moet niet altijd ‘Scala’ of ‘Hooverphonic’ zijn.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray