Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Welke reclame is er tegenwoordig nog voor honderd procent eerlijk? Als klant heb je toch vaak het gevoel dat je iets op de mouw gespeld wordt om toch maar een bepaald product aan te schaffen. Hetzelfde gebeurt eigenlijk met bioscooptrailers; vaak monteren ze de beste scènes als één geheel na elkaar en krijgt de potentieel geïnteresseerde kijker een vertekend beeld van de film. Ach, we kunnen het niemand kwalijk nemen dat men zijn product wil verkopen - en we moeten eerlijk zijn: niet elke film heeft een misleidende trailer - maar als de zogeheten verkopers zo eerlijk zijn als bij ‘Deja Vu’ verdient dat volgens ons alle lof. Je hoeft nog geen beeld gezien te hebben of de titel slaat je al overduidelijk om de oren: alles aan ‘Deja Vu’ heb je al eens eerder gezien en het déjà vu gevoel maakte zich dan ook meer dan eens meester van ons.

Deze nieuwe hightech thriller van Tony Scott, die zich voor de kar van blockbuster producer Jerry Bruckheimer liet spannen, brengt niets nieuws onder de zon, al moeten we wel zeggen dat Scott voor één keer z’n zwiebelcamera achterwege laat en er dit keer zelfs rekening mee houdt dat ook mensen met een gevoelige maag zijn films bekijken - herinner u de hyperbeweeglijkheid van z’n laatste twee worpen ‘Man On Fire’ en ‘Domino’. Denzel Washington mag dan wel een leading man van de hedendaagse filmindustrie zijn, uiteindelijk is z’n vertolking weinig geïnspireerd en hebben we meermaals het gevoel dat hij z’n dialogen op automatische piloot afhaspelt. Hetzelfde kan jammer genoeg gezegd worden van Val Kilmer - waar heeft die uitgehangen? - en James Caviezel, wiens sleutelpersonage zelfs nog minder uitdieping krijgt dan de gemiddelde figurant.

Het verhaal is op z’n minst interessant te noemen, en het uitgangspunt biedt stof tot een leuke met sciencefictioninvloeden doorspekte thriller. In zekere zin slagen de makers daar ook in, tot ze in het tweede deel uitpakken met enkele helse actie- en achtervolgingsscènes, die de geïnteresseerde kijker knock-out slaan. Bovendien gaat de plot uiteraard gepaard met een heleboel explicerende dialogen over het hoe en het waarom van de futuristische verhaallijn, waardoor je de hoge onzinfactor veel sneller in de gaten hebt. Als onderhoudende actiethriller is ‘Deja Vu’ niet helemaal onverdienstelijk, maar je moet er uiteraard rekening mee houden dat je het allemaal al eens eerder gezien hebt. Of hadden we dit al gezegd?

Peter Janssens