Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Evil Dead
Zijn er nog horrorprenten uit de jaren zeventig en tachtig die geen update, remake, prequel, reboot of lijfstraf hebben gekregen? Vast wel, maar het zullen er toch niet veel zijn. Hollywood vindt het immers economisch (en af en toe kunstzinnig) opportuun om zowel grote genreklassiekers als obscure culttitels te hermodelleren voor de huidige generatie. Op zich moet dat kunnen, en bovendien is het een steeds wederkerend verschijnsel. Op zich leden jarenvijftigklassiekers als ‘Invasion Of The Body Snatchers’ en ‘The Thing From Another World’ niet echt schade door de updates van Philip Kaufman en John Carpenter. Maar toch … de vaak belabberde kwaliteit van het hedendaagse jatwerk zorgt ervoor dat we de trend zeker niet onvoorwaardelijk toejuichen. En het eind is nog niet in zicht: zo zitten er al een tijd nieuwe versies van ‘Poltergeist’ en ‘Hellraiser’ in de pijplijn.
In 2009 bereikte ons het nieuws dat ook Sam Raimi’s grensverleggende lowbudgetdebuut ‘The Evil Dead’ uit 1981 op de hertekentafel lag. En meteen stond de fanboygemeenschap op hun achterste poten. ‘The Evil Dead’ is immers niet zomaar een inwisselbare of gezichtsloze horrorprent, maar een in een opvallend eigen stijl gedraaide gruwelrollercoaster. Met daarin een prominente rol voor het door Bruce Campbell vertolkte personage van Ash, dat vooral door zijn rol in de meer komische sequels uitgroeide tot een cultfenomeen.
Blijkbaar niemand zat dus echt te wachten op een update van het gegeven van vijf jongeren die tijdens een weekend in een boshut veranderen in demonen nadat ze in de kelder toevallig het Boek Der Doden vinden. Al ging de storm grotendeels liggen toen duidelijk werd dat Raimi, Campbell en oorspronkelijk producent Robert Tapert het project zelf gingen superviseren en het niet zomaar te grabbel gooiden voor degene die de meeste dollars veil had. Raimi selecteerde zelfs eigenhandig de regisseur. En dat werd de Uruguayaanse debutant Fede Alvarez die door Raimi werd gecontacteerd nadat die Alvarez’ vijf minuten durende robotten-sf-kortfilm ‘Ataque De Panico’ op internet had gezien. Alvarez mocht zelf het scenario verzorgen, en bleef daarbij trouw aan het origineel van Raimi. Zij het niet hondstrouw: zo was er in zijn concept geen plaats voor Ash, en Alvarez had blijkbaar ook geen zin om het publiek eens goed te laten lachen. Wat hij deed was de blauwdruk van Raimi gebruiken voor een harde oefening in body horror. Alsof hij de kans aangreep om op negentig minuten tijd de mutilaties uit pakweg de Hostel- en Saw-franchises niet alleen te evenaren, maar te overtreffen.
En dat is grotendeels gelukt. Alvarez’ ‘Evil Dead’ komt minder vies en sadistisch over dan bovenstaande voorbeelden. Alhoewel dat misschien raar klinkt in een context waarin werktuigen en andere scherpe materialen ontzettend vlot en in crescendo door het menselijk lichaam heen gaan. Feit is wel dat de personages hier allemaal uit zelfbehoud handelen, en daardoor blijft de ranzige rand van Eli Roth of de Italiaanse schlockmeisters van weleer toch grotendeels achterwege. Wat niet wil zeggen dat Alvarez toegevingen doet: na anderhalfuur (grotendeels van CGI gespaard gebleven) gore excessen staat de kleur rood nog wel een tijd op je netvlies geprint. Genrefreaks (al dan niet met een fetisj voor Raimi’s trilogie) hebben met andere woorden maar weinig reden tot klagen of azijn pissen.
De nieuwe ‘Evil Dead’ doet lekker zijn eigen ding, ontkracht de cultwaarde van het origineel niet en is tegelijkertijd een remake en een eerbetoon. Of gewoon een nieuw hoofdstuk in de reeks: wie goed oplet, zal zien dat Alvarez dit eerder als losstaand vervolg ziet dan als een nieuwe versie. Wat meteen verklaart waarom Ash niet van de partij is maar zijn Oldsmobile in het eerste kwartier wel een opwachting maakt. Aficionado’s van Ash en Raimi’s meesterwerk uit 1981 muizen er trouwens best niet vandoor tijdens de eindgeneriek, want daar vallen zowel mooi geconserveerde soundbytes als een guest appearance te rapen.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.