Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Girl Most Likely
Het sinds 1994 in de echt verbonden zijnde echtpaar Robert Pulcini en Shari Springer Berman trapte hun gezamenlijke carrière af met een paar documentaires die hun publiek vooral vonden op het televisiescherm of in het festivalcircuit. In 2003 werden hun namen echter gemeengoed bij de meerwaarde zoekende kijker toen hun fictieve inkadering van het non-fictieverhaal ‘American Splendor’ origineel en ontroerend genoeg bleek om ook in het gewone bioscoopcircuit een opvallende entree te maken.
Die docu over het leven van comicauteur Harvey Pekar is nog steeds hun beste productie. Ironisch genoeg focussen ze zich sindsdien vooral op het minder uitdagende genre van quirky (romantische) komedies. Met de verfilming van Emma McLaughlins en Nicola Krauss’ bestseller ‘The Nanny Diaries’ schoot hun fictiecarrière (met dank aan Scarlett Johansson) opvallend uit de startblokken. Sindsdien wil het echter niet vlotten: de bizarre fabel ‘The Extra Man’ bleef in 2010 steken in het dvd-circuit en ook deze ‘Girl Most Likely’ is niet echt een groot kassucces te noemen. Niet dat de titel geen aandacht kreeg: zo programmeerde de Benelux-bioscoopdistributeur hem voorbije zomer in een aantal multiplexen nog als ‘Ladies Night’-titel, waardoor de prent toch op zijn minst gedurende een paar avonden zijn doelgroep bereikte.
‘Girl Most Likely’ is in elk geval beter dan het nauwelijks te doorgronden ‘The Extra Man’. Toegankelijker ook, en beter gebracht. En bevolkt met een cast die weet wat komische timing is. Scenariste Michelle Morgan (die de bijrol van Georgina vertolkt) doet haar best om zoveel mogelijk uitbundige lachexplosies te etaleren in wat af en toe lijkt op een lange sitcomaflevering. Helaas faalt ze waar velen haar zijn voorgegaan: op het eind moet alles schijnbaar in de plooien vallen en zijn de krijtlijnen van de disfunctionele familie vooral functioneel ingekleurd. Dat is iets waar Mike Nichols en Buck Henry destijds mee weggeraakten in ‘The Graduate’, maar meestal haalt de voorspelbaarheid vooral het kijkplezier onderuit. Wat in ‘Girl Most Likely’ eveneens voor een groot deel het geval is.
Aspirantschrijfster Imogene (de alomtegenwoordige Kristen Wiig) heeft niet meteen de beste week van haar leven: haar lief maakt het uit, en op haar werk wordt ze ontslagen. In de ijdele hoop haar ex alsnog voor zich te winnen, faket ze een zelfmoord. De psychiaters hechten geen geloof aan haar verhaal dat het een valse zelfmoord was, en verplichten haar om terug in te trekken bij haar moeder (Annette Bening). Iets waar Imogene alles behalve mee opgezet is: niet alleen is moeder Zelda gokverslaafd en zo zot als een achterdeur, ze was ook de reden waarom ze destijds van het New Jersey-gehucht Ocean City naar New York trok. Terug in Ocean City blijkt de relatie met moederlief nog steeds schots en scheef te zitten, haar broer Ralph (Christopher Fitzgerald) is een aan krabben verslaafde wereldvreemde weirdo en met logé Lee (Darren Criss) staat Imogene van meet af aan op de verkeerde voet. En dan is er nog Zelda’s minnaar: de CIA-agent George Bousche (Matt Dillon) die haar ouderlijk huis helemaal in een cuckoo’s nest verandert.
Na een trage start vindt ‘Girl Most Likely’ even het goede pad: de losse aanpak van Pulcini en Springer Berman zorgt voor een aantal geïnspireerde scènes, al is dat vooral te danken aan de cast die zich met verve op de waanzin werpt. Wiig verdient een betere film dan deze dertiende uit het dozijn, maar het leuke spel van Matt Dillon (Bousche spreek je trouwens uit als Bush) en van Christopher Fitzgerald als uitvinder van een levensgroot insectenschild dat hem moet beschermen tegen de boze buitenwereld zorgen toch voor een paar grappige momenten in wat uiteindelijk finisht als een onderhoudende zij het te onevenwichtige komedie.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.