Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Lovelace
Schoenmakers, blijf bij jullie leest. Dat is zowat het verdict na het zien van ‘Lovelace’, geregisseerd door Rob Epstein en Jeffrey Friedman. Beide heren zijn uitstekende documentairemakers, maar hun overstap naar de speelfilm (zie ook ‘Howl’) leverde dusver enkel goede punten op voor de intenties, en niet zozeer voor het eindresultaat. Jammer, zeker omdat de topics (in ‘Howl’ de ontstaansgeschiedenis van Allen Ginsbergs gedicht en in ‘Lovelace’ het leven van Linda Lovelace, het boegbeeld van de pornoklassieker ‘Deep Throat’) wel degelijk tot de verbeelding spreken.
Epstein liet voor het eerst van zich horen in 1984 met de bekroonde documentaire ‘The Times Of Harvey Milk’, een kijk op het leven van de homofiele politicus/homorechtenstrijder. In 1989 draaide hij samen met Friedman ‘Common Threads: Stories From The Quilt’, een schrijnend portret van zes overleden AIDS-patiënten, gekoppeld aan een kijk op de monumentale AIDS Memorial Quilt. En in 1995 draaiden ze met ‘The Celluloid Closet’ een interessante dissectie van de manier waarop Hollywood door de jaren heen homoseksualiteit in beeld bracht.
Met een dergelijke achtergrond zou je verwachten dat ze weinig moeite zouden hebben om het levensverhaal van Linda Lovelace om te bouwen tot een spetterend drama/tijdsdocument. Niet dus. Of toch niet helemaal. De seventiestijdsgeest hebben ze wel degelijk getroffen – de olifantenpijpen en psychedelisch behangpapier spatten van het scherm en de soundtrack bezwijkt ei zo na onder het hitgehalte - maar om geraakt te worden door het intrieste leven en lot van de iconische pornoster tegen wil en dank was meer diepgang en schwung nodig dan Epstein en Friedman voorzien.
Linda Lovelace (treffend vertolkt door Amanda Seyfried) heette eigenlijk Linda Boreman en was begin jaren zeventig nog een onopvallend meisje uit een voorstad in Florida. Tijdens een dans in een rolschaatsring wordt ze opgemerkt door Chuck Traynor (Peter Sarsgaard), die haar in een mum van tijd rond zijn vinger windt en met haar huwt. Of Linda ooit verliefd was op Traynor is de vraag, daar ze er eigenlijk vooral genoeg van had om bij haar strenge ouders (Robert Patrick en Sharon Stone) te blijven wonen. Linda treft het in elk geval niet met Traynor: de man blijkt een echte bruut te zijn, die haar onder bedreiging van een vuurwapen in de prostitutie dwingt en haar vervolgens in de porno-industrie duwt. Haar vertolking als Linda Lovelace in de fellatioklassieker ‘Deep Throat’ doorbrak alle taboes en groeide uit tot de eerste pornofilm die ook in de gewone bioszalen te zien was. Traynor wil dat ze daarna nog meer pornofilms draait, Linda wil af van de vernederingen van haar echtgenoot. Wat uiteindelijk lukt: jaren later schrijft ze haar autobiografie waarin ze voor eens en altijd afrekent met haar verleden. Ironisch is dan weer het feit dat Traynor na zijn scheiding van Linda Lovelace in het huwelijk trad met Marilyn Chambers, nog een pornoboegbeeld uit de jaren zeventig.
Lovelaces turbulente leven, de manier waarop porno in de jaren zeventig niet langer stiefmoederlijk onder groezelige toonbanken werd verhandeld, de interactie tussen de pornobusiness en Hugh Hefners’ ‘Playboy’-imperium, de lokroep van Hollywood op jonge meisjes, de machocultuur van oversekste en in drugs en alcohol zwemmende male chauvinist pigs… geen gebrek aan boeiende topics, maar relevante cinema levert het helaas niet op. Eerder een aanzet tot, terwijl alles gerust wat excessiever en minder braaf mocht geweest zijn.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.