Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Captain America: The Winter Soldier
Een van de hamvragen in het Amerikaanse blockbusterlandschap is wanneer de eerste barsten in de voegen van het Marvelimperium zichtbaar gaan worden. Het is immers moeilijk te voorspellen hoelang het publiek nog zijn gading gaat (willen) vinden in de vele comicbookverfilmingen die – al dan niet als onderdeel van het Marvel Cinematic Universe – van de lopende band komen rollen. Alleen al dit jaar krijgen we naast dit tweede avontuur van ‘Captain America’ nog een ‘X-Men’ en ‘Spider-Man’ en met ‘Guardians Of The Galaxy’ zelfs een aanzet tot een potentiële nieuwe franchise. Echt vernieuwend is het intussen niet meer, maar de klad zit er gelukkig nog niet in. Tenminste niet in ‘Captain America: The Winter Soldier’, de geslaagde opvolger van ‘The First Avenger’ die we drie jaar terug eveneens wisten te smaken.
‘Captain America’ is zowat de allereerste Marvel-comicsuperheld. Enkel de concurrerende Clark Kent en Bruce Wayne mochten al iets vroeger de aardbol vrijwaren van vilein gespuis. De door Joe Simon en Jack Kirby gecreëerde held zag in 1941 het levenslicht en streed in zijn allereerste avonturen mee met het Amerikaanse leger tegen de nazi’s. Dat origineverhaal werd in 2011 door Joe Johnston in een amusante prent gegoten. Een opstapje naar de avonturen van Captain America in onze tijdsrekening zo bleek. Op het eind van ‘The First Avenger’ stond hij – na een lange winterslaap - immers oog in oog met S.H.I.E.L.D.-agent Nick Fury (Samuel L. Jackson) en intussen mocht hij aan de zijde van onder meer The Hulk, Iron Man en Thor in het vriendenclubje ‘The Avengers’ de aarde beschermen tegen een buitenaardse invasie.
Het regisseursduo Anthony & Joe Russo koos voor een aanpak die nogal wat verschilt van die van Johnston. Beide broers opteren voor een toon die dicht aanleunt bij de sfeer van de samenzweringsthrillers uit de jaren zeventig. Vooral Sydney Pollacks ‘Three Days Of The Condor’ wordt genoemd als een van de inspiratiebronnen. In die optiek is het leuk dat de Russo’s erin slaagden om Robert Redford te casten. En dan nog wel in een rol die haaks staat op die uit ‘Three Days Of The Condor’ of ‘All The President’s Men’. De jonge generatie zal waarschijnlijk geen jota geven om deze casting coup, de rijpere cinefiel kan volop genieten van Redfords aanwezigheid. Redford hapte naar eigen zeggen toe omdat zijn kleinkinderen het wel cool zouden vinden om hun opa in een superheldenfilm te zien. Al was Redford naar eigen zeggen ook benieuwd naar de machinaties van de moderne blockbuster boordevol CGI-effecten en groene schermen.
‘The Winter Soldier’ is niet zomaar een tweede ‘Captain America’-film, maar wel degelijk een sequel. Er zijn nogal wat verhaaldraden die teruggrijpen naar de WOII-genesis van ‘Captain America’, wat ervoor zorgt dat de films van Johnston en de Russo-broers wel degelijk met elkaar verbonden zijn. Verwonderen doet dit niet echt: producer Kevin Feige (zowat de peetvader van het Marvel Cinematic Universe) waakt secuur over de Marvelverfilmingen (tenminste, toch over die waarvan ze zelf de rechten beschikken) en zorgt ervoor dat alle stand alone-films op de een of andere manier wel raakpunten hebben met het overkoepelende plaatje. En soms gebeurt dat vrij drastisch. In ‘The Winter Soldier’ bijvoorbeeld wordt S.H.I.E.L.D. ei zo na ontmanteld na een aanslag op Fury, en zekerheden uit de vorige films worden hier zonder schroom op de wip geplaatst. Alles samen zorgt dit ervoor dat dit zowaar een van de beste MCU-films dusver is.
Ook naar de toekomst wordt gekeken: tijdens de eindgeneriek komen Thomas Kretschmann, Aaron Taylor-Johnson en Elizabeth Olsen al even piepen als respectievelijk Baron Wolfgang Von Strucker, The Scarlet Witch en Quicksilver die samen met James Spader de slechteriken van dienst zijn in ‘The Avengers: Age Of Ultron’ (voorjaar 2015 in de zalen). Daarnaast worden de krijtlijnen van Captain America’s derde avontuur (dat in 2016 wordt verwacht) helemaal op het eind extra in de verf gezet. Of hoe de Marveltrein nog geen sporen van metaalmoeheid vertoont. En daar zullen de liefhebbers van grootschalig blockbustervertier waarschijnlijk niet om rouwen.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.