Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray

Brian De Palma zou deze film gemaakt kunnen hebben. Dat was het eerste wat door onze gedachten spookte na het zien van ‘La Disparue De Deauville’, de tweede langspeler van cineaste-actrice Sophie Marceau, die ook hier één van de hoofdrollen voor haar rekening neemt. Haar regie is duidelijk geënt op de labyrintische vertelstijl van de suspensegrootmeester en ook plotgewijs vertoont deze donkere en sombere psychologische thriller een pak gelijkenissen: de femme fatale, de bezeten rechercheur, de dubbelgangsterthematiek, de overeenkomsten zijn legio. Maar dat kan de pret niet drukken.

In ‘La Disparue De Deauville’ bijt een toegewijde, maar onorthodoxe flik zich vast in een mysterieuze zaak. Z’n onderzoek, dat aanvangt in een Normandisch luxehotel, leidt hem naar de jaren zeventig toen een beroemde actrice in nooit verklaarde omstandigheden om het leven kwam. De agent wordt daarnaast ook gegidst door een geheimzinnige vrouw, die verdacht veel weg heeft van de filmster van weleer. Wie is die vrouw die hem briefjes en cd’s toestopt en hem in een bepaalde richting duwt? En wat heeft zij te maken met de bizarre gebeurtenissen in het hotel?

Het eerste halfuur is verwarrend en enerverend ingeblikt en bijgevolg is het vooral de volhouder die uiteindelijk getrakteerd wordt op een veelgelaagde en erg subtiel opgebouwde thriller. Marceau gaat er nogal makkelijk vanuit dat de kijker weet waar het over gaat, maar in het prille begin is het eenvoudig om de draad te verliezen. Haar camerawerk is ook niet altijd even geïnspireerd, maar toch slaagt ze erin enkele niet te versmaden set pieces uit haar mouw te schudden en weet ze vooral in de zinderende finale een extra drive aan haar prent te geven. Christopher Lambert staat niet bekend omwille van z’n imposante vertolkingen, maar hier doet hij het uitstekend. Het was alweer een hele poos geleden dat hij nog eens in een Franse film acteerde, maar er zit geen enkele sleet op z’n accent. Een grootse acteur zal hij uiteraard niet worden, maar de manier waarop hij de frustraties van ‘een flik met een missie’ samenvat in één enkele blik is er pal op. Ook Sophie Marceau, die zichzelf castte in een mysterieuze dubbelrol, valt niet uit de toon in haar eigen film.

Helemaal feilloos is de prent natuurlijk ook niet - de dode vrouw van de rechercheur is een ietwat vervelende subplot - maar wie de schoonheidsfoutjes door de vingers ziet, ontdekt in ‘La Disparue De Deauville’ een interessant experiment en - vooral - een meeslepende en beklemmende thriller.

Peter Janssens