Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Continuum, seizoen 1
Met zijn time loops, misdaadmysteries en geheime terroristische vennootschap had ‘Continuum’ perfect uit de koker van J.J. Abrams kunnen komen. Deze nieuwe policier lijkt immers samengesteld uit het DNA van Abrams-producties als ‘Alias’, ‘Fringe’, ‘Alcatraz’ en ‘Person Of Interest’. Maar wat deze Canadese sciencefictionserie inboet aan originaliteit, compenseert ze ruimschoots met entertainment.
We schrijven 2077. Acht rebellen van de terroristische Liber8-beweging weten aan hun executie te ontsnappen door middel van een time jump die hen 65 jaar in het verleden katapulteert. Bevindt zich plotseling ook in 2012: Keira Cameron (Rachel Nichols), een jonge agente die patrouilleert bij de executie van de ter dood veroordeelden en zich door een ongelukkige interventie gevangen ziet in een wereld die ze niet kent. Ze realiseert zich echter dat ze de enige is die de plannen van Liber8 een halt kan toeroepen om te beletten dat de wereld die ze wél kent ook niet plotseling ophoudt te bestaan.
‘Continuum’ laat zich moeilijk in een hokje plaatsen. Wie vermoedt dat deze reeks enkel voor de ogen van sf-aficionado’s bestemd is, kijkt toch best even verder dan zijn neus – en de eerste aflevering – lang is. In de meeste tijdreisverhalen maken de personages namelijk een sprong vooruit in de tijd, terwijl hier vanuit de toekomst naar het heden wordt gereisd. Dat heeft als gevolg dat ‘Continuum’ zich het gros van de tijd in een niet-futuristische wereld afspeelt en – voor wie van kwade wil is – zelfs te herleiden is tot een dertien-in-een-dozijn politieserie met louter een ander vertrekpunt. Andersom werkt de oefening ook. De scribenten zijn gelukkig zo slim om de tussen de terloopse onderzoeken de centrale plotark niet uit het oog te verliezen. Waardoor fans van sf-mysteries er het case-of-the-week-mechanisme maar voor lief moeten bijnemen.
Je zou kunnen denken dat deze reeks door die dubbele interpretatiebenadering gedoemd is om tussen twee stoelen te vallen en net in geen van beide doelsegmenten veel kijkers te scoren, maar zo’n vaart is het over de plas alvast niet gelopen. Sterker nog: daar zitten ze ondertussen al aan jaargang drie, het beste bewijs dat de mayonaise gepakt heeft. En terecht. Want ook al zijn de subplots inwisselbaar met verschillende andere politiereeksen (zijn ze dat niet altijd een beetje?) en doet de rode draad aan als iets dat uit de prullenmand van J.J. Abrams opgevist werd, door de hoge vaart waarmee de makers alles opdienen, word je weinig tijd gegund om bij die gebreken stil te staan.
Bovendien hebben de makers met Rachel Nichols een prima actrice gevonden om de rol van Keira tot leven te wekken. Met rollen in blockbusters als ‘Star Trek’ en ‘G.I. Joe: The Rise Of Cobra’ bewees ze zich al uitstekend thuis te voelen in een futuristisch landschap, terwijl haar optredens in o.a. ‘P2’ en ‘Alex Cross’ dan weer onderstreepten dat ze wel weg weet met een personage met ballen aan haar lijf. Niet echt iets nieuws onder de zon, maar genietbaar zolang het duurt.
Bovendien hebben de makers met Rachel Nichols een prima actrice gevonden om de rol van Keira tot leven te wekken. Met rollen in blockbusters als ‘Star Trek’ en ‘G.I. Joe: The Rise Of Cobra’ bewees ze zich al uitstekend thuis te voelen in een futuristisch landschap, terwijl haar optredens in o.a. ‘P2’ en ‘Alex Cross’ dan weer onderstreepten dat ze wel weg weet met een personage met ballen aan haar lijf. Niet echt iets nieuws onder de zon, maar genietbaar zolang het duurt.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.