Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Dog Day Afternoon
Al Pacino is al heel z’n carrière lang erg selectief geweest op de rollen die hij speelde. Na z’n wereldwijde succes als Michael Corleone in de ‘The Godfather’-films, trad hij aan als Sonny Wortzik in ‘Dog Day Afternoon’, een meer dan verdienstelijk en uitstekend geacteerd overvaldrama dat moeiteloos ook een eeuwenoude taboe aanhaalt.
Sonny heeft immers maar één doel met het geld, namelijk de financiering van de geslachtsoperatie van z’n vriend. ‘Dog Day Afternoon’ schiet meteen van wal en na een indrukwekkende openingsscène, waarin een seventies-nummer geplaatst wordt op de mooi geënsceneerde beelden van wandelende New Yorkers. Daarna schiet het verhaal meteen uit de startblokken en wordt de set-up van de overval duidelijk.
Als kijker voel je al snel dat het verhaal niet op een simpele wijze zal eindigen en door de uitstekende vertolkingen van hoofdrolspelers én overvallers Al Pacino en John Cazale laten ook de personages uitschijnen dat ze in wezen niet weten waarmee ze eigenlijk bezig zijn. Gecompliceerd wordt het pas wanneer Charles Durning z’n optreden maakt als politiechef, die door z’n aanwezigheid zorgt voor een heus mediacircus. Het eerste uur van dit klassieke drama is fenomenaal, maar daarna laat regisseur Sidney Lumet de teugels vieren en verliest hij duidelijk de grip op z’n verhaal. Het tweede deel dreigt eindeloos te slepen en kent slechts een opflakkering bij de finale, waarin de overvallers een tocht naar het vliegveld ondernemen.
Al Pacino is uitstekend op dreef als Sonny, wiens hele privé-leven breed uitgesmeerd wordt tijdens een tweedaagse overval. Maar hoeveel info Lumet ook over z’n protagonist wil prijsgeven, de essentie blijft de bankoverval en de dubieuze situatie tussen gijzelaars en gijzelnemers - na enige tijd is het echter niet meteen duidelijk welke bankbediendes nu wel of niet behulpzaam zijn, aangezien die personages helemaal niet uitgewerkt worden. Naast Pacino’s puike prestatie, leveren ook de in 1978 aan kanker overleden John Cazale en de immer overtuigende Charles Durning uitstekende vertolkingen af. ‘Dog Day Afternoon’ is een goede film, maar verre van het meesterwerk waarvoor het geregeld doorgaat!