Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
Snowpiercer (Blu-ray)
Een beetje actieaficionado weet natuurlijk al langer dan vandaag dat er een hemelsbreed verschil kan zijn tussen explosieven die door een Amerikaanse regisseur tot ontploffing worden gebracht en Oosterse actiechoreografie. Het ene is niet noodzakelijk beter dan het andere, ze hebben beide hun charme en onbetwistbare meesterwerken zijn er zowel in het oostelijke, westelijke, zuidelijke als noordelijke halfrond te vinden. Toch zijn er accentverschillen: vooral omdat Oosterse regisseurs er niet voor terugdeinzen om zonder schroom geschifte personages op het voorplan te plaatsen en het bloedvergieten naar twaalf op de ketchupschaal te loodsen. Zelfs de bloedbaden van Tarantino lijken een maat kleiner als je cineasten à la Shion Sono op een goede dag treft.
De Zuid-Koreaanse cineast Joon-ho Bong heeft zowel in zijn thuishaven als ver daarbuiten een grote schare fans. Die kreeg hij voornamelijk na het succes van zijn monsterthriller ‘The Host’, al was de politieprocedurethriller ‘Memories Of Murder’ in 2003 al een bewijs van ’s mans cinematografisch talent. ‘Snowpiercer’ is zijn eerste Westerse film, al blijft die opvallend in zijn thuisland verankerd. Bong draaide de film immers niet voor een grote Amerikaanse studio, maar hield de touwtjes zelf strak in handen, niet van plan zijn integriteit te laten aantasten door de executive maatpakken in Hollywood. Waardoor ‘Snowpiercer’ eerder een Oosterse film is met een paar Westerse acteurs in de cast dan een Westerse film gedraaid door een Oosterse regisseur. Hoe je het ook bekijkt, het resultaat verenigt het beste van zowel de Westerse als de Oosterse actiecultuur. En dat is voor eender welke aficionado goed nieuws.
‘Snowpiercer’ is gebaseerd op de door Casterman uitgegeven driedelige Franse graphic novel ‘Le Transperceneige’ waarvan het eerste deel in 1982 verscheen en het laatste in 2000. Bong kocht de rechten samen met Chan-Wook Park (‘Oldboy’, ‘Sympathy For Mr. Vengeance’, ‘Stoker’) en samen gooiden ze zich op wat misschien wel de meest originele dystopische actiethriller ooit is. De actie speelt zich volledig af op een hogesnelheidstrein die non-stop rondjes rijdt rond de aarde nadat onze volledige wereld in een ijsvlakte is herschapen na een mislukte poging om de opwarming van de aarde te counteren. Met zo’n intrigerend gegeven moet je al van heel slechte huize komen om het te verbrodden. Meteen de reden waarom we dubbel blij zijn dat er hier niet ‘directed by Michael Bay’ op de generiek staat.
Eén superlange trein die alle overlevenden van een wereldwijde ramp vervoerd dus. Wie denkt dat alles aan boord peis en vree is, is eraan voor de moeite. De trein – voorzien van een eigen ecosysteem – wordt vanuit een hermetisch afgesloten locomotief bestuurd door de ontwerper daarvan, die als een goddelijke entiteit regeert over de passagiers. Die trouwens in verschillende klassen zijn onderverdeeld. De elite zit vooraan, de arme luizen helemaal achteraan. Militairen houden die derdeklassepassagiers onder de knoet, en een opstand dreigt. Aangevoerd door Curtis Everett (Chris Evans) wiens taak het is om door alle wagons heen door te stoten naar de locomotief in de hoop de trein te laten stoppen. Hij rekent daarvoor op de hulp van een meesterinbreker (Kang-ho Song, in zijn derde samenwerking met Joon-Ho Bong) die in staat zou moeten zijn om elk compartiment van de trein te openen. Wanneer de opstandelingen in contact komen met hun elitaire onderdrukkers, is een bloedbad onafwendbaar.
‘Snowpiercer’ werkt als dystopische allegorie en als volbloed actiespektakel. Een actiefilm voor de denkende man en vrouw als het ware. Het resultaat is op zijn minst surreëel te noemen: de originele inkleding van de verschillende wagons zorgt ervoor dat de prent steeds een verrassende weg weet in te slaan, zelfs al speelt alles zich binnen een en dezelfde mobiele locatie af. Standaardentertainment is dit niet: Bong legt eigen accenten in wat van begin tot eind een auteursfilm is, en geen vluchtig hakwerk in opdracht van een broodheer. Enige (of toch in elk geval voornaamste) punt van kritiek is dat het nooit echt spannend wordt: je zit eerder in pure verwondering naar ‘Snowpiercer’ te kijken dan op de nagels te bijten van spanning. Daar er echter niets mis is met pure verwondering… zien, die handel.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.