Cinevision
Film besprekingen: bioscoop, dvd en Blu-ray
The Walking Dead, seizoen 4 (Blu-ray)
Als er een serie is die het gemakkelijk heeft om elk seizoen uit te pakken met een karrenvracht nieuwe personages, dan is het ‘The Walking Dead’ wel. De verhaalstructuur – overlevenden op de vlucht voor bijtgrage levende doden – leent zich immers gemakkelijk tot verse karakters die al dan niet voor even hun plek onder de zombiezon krijgen. Zo gebeurt het dat de echte hoofdrolspelers zelfs een paar episodes kunnen skippen zodat de makers zich onbekommerd kunnen concentreren op nevenpersonages. Wat er voor zorgt dat ‘The Walking Dead’ per aflevering toch steeds een fiks aantal verrassingen uit de mouw weet te toveren, zelfs al zijn heel wat gebeurtenissen onderling inwisselbaar.
Het derde seizoen van ‘The Walking Dead’ speelde zich af op twee locaties: het cellencomplex waarvan Rick Grimes (Andrew Lincoln) en de zijnen een thuis hadden gemaakt en Woodbury, een gemeenschap die werd geleid door de sadistische The Governor (David Morissey). De clash tussen beide groepen resulteerde in een nederlaag voor The Governor, en de overlevenden uit Woodbury kregen daarna onderdak bij Rick en de zijnen. Seizoen vier begint enkele maanden na de slag in Woodbury en toont hoe de bewoners in de gevangenis zich herstellen van de opgelopen wonden.
Niet dat alles er peis en vree is: de zombies blijven elke dag de dranghekken bestormen en slagen er regelmatig in om binnen te dringen. Tot overmaat van ramp breekt er een griepepidemie uit: de getroffenen sterven onder hoogst akelige omstandigheden en verrijzen vervolgens als zombies. Met als gevolg dat Rick en co heel wat kennissen in quarantaine moeten plaatsen of hen zelfs moeten afmaken. Een zo mogelijk nog groter gevaar schuilt net buiten de gevangenismuren: The Governor blijkt immers niet van plan om het verleden te vergeten, en zint op wraak. Hij manoeuvreert zich een weg in een andere groep overlevenden waar hij al snel de leider van wordt, en belooft zijn nieuwe volgelingen het paradijs in het gevangeniscomplex. Waarop het tot een nieuwe oorlog komt, en die heeft voor iedereen verstrekkende gevolgen. Nadat de gevangenis volledig in puin ligt, raken Rick en zijn zoon Carl gescheiden van de rest en niemand weet van elkaar wie zonder kleerscheuren uit het armageddon is gekomen. Tegelijkertijd doen verhalen de ronde over Terminus, een plaats die volledig zombievrij zou zijn en die helemaal aan het eind van een spoorweg te vinden is.
Met een schier onuitputtelijke voorraad van comics als inspiratiebron, kunnen de makers van ‘The Walking Dead’ nog lange tijd verder. De kans dat kabelzender AMC ‘The Walking Dead’ nog ettelijke jaren in het zendschema houdt is trouwens groot als je weet dat de eerste aflevering van dit vierde seizoen door een recordaantal van meer dan zestien miljoen fans werd bekeken. Het bijltje er bij neergooien is momenteel niet aan de orde van de dag. Wat goed nieuws is, zolang de kwaliteit er tenminste niet onder lijdt.
En dat is voorlopig nog niet het geval. Ook deze vierde reeks is zonder meer een topper. Het enige negatieve dat er te melden valt is dat het af en toe wat traag vooruit gaat en er soms iets te lang ter plaatse wordt getrappeld, maar dat bedekken we graag met de gore mantel der liefde. Qua zombie-inventiviteit lijkt de KNB EFX Group (boegbeeld Greg Nicotero regisseert alweer zelf enkele afleveringen) vooralsnog niet op zijn lauweren te rusten. Integendeel: de manier waarop de walkers opduiken, in mootjes worden gehakt of zich voeden met hun weerloze slachtoffers blijft angstchoreografie van de bovenste plank. Soms door subtiele details, soms door de grote schaal waarop KNB mag opereren. Zo begint het in de eerste aflevering al meteen goed met een inval door het dak van een supermarkt. Een mooie knipoog naar George A. Romero’s ‘Dawn Of The Dead’ zowaar.
Door dit seizoen andermaal zestien afleveringen te voorzien in plaats van de gebruikelijke dertien, heb je het gevoel dat het hier en daar zeker wat compacter kon. Elke vorm van langdradigheid of herhaling wordt echter resoluut in de kiem gesmoord door het baldadige karakter. Getuige de uppercutmanier waarop een van de karakters van het eerste uur hier om het leven komt. De volledige achtste aflevering schrijft trouwens televisiegeschiedenis. Om nachtkruiper Severen uit ‘Near Dark’ te parafraseren: ‘The Walking Dead’ is en blijft fingerlickin’ good.
© Cinevision.be/nl
Niets uit deze publicatie mag op welke wijze dan ook worden overgenomen zonder voorafgaande schriftelijke (per e-mail of brief) toestemming van de verantwoordelijke uitgever.