Zoeken

Oculus

  • Cinevision.be/nl quoteert Oculus met een 3/5
  • Regisseur: Mike Flanagan
  • Cast: Karen Gillan, Brenton Twhaites, Rory Cochrane
  • Genre: Horror
  • Duur: 102 minuten
  • Releasedatum DVD: 14-10-2014
  • Distributeur DVD: A-Film HE
Bekijk de cover van de film "Oculus"
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand… de favoriete mijmering van Sneeuwwitjes stiefmoeder loopt als een rode draad doorheen ‘Oculus’, een horrorfilm die volledig draait rond een behekste spiegel. Een spiegel die zich trouwens niet zomaar aan scherven laat slaan: het object waarvan sprake is al ettelijk eeuwen oud en zorgt ervoor dat iedereen die in de spiegel kijkt gek wordt en zijn geliefden ombrengt vooraleer zelfmoord te plegen. Gelukkig niet te koop bij de betere vakhandelaar, zo’n ding. 

Regisseur/coscenarist Mike Flanagan kiest voor een duonarratie om de plot rond de duivelse spiegel uit de doeken te doen. Het demonische reflectietuig duikt horrorclichégewijs voor het eerst op bij de Russells wanneer die verhuizen naar hun nieuwe woonst. Vader Alan (Rory Cochrane) is een softwareontwikkelaar die de spiegel in zijn werkruimte hangt, en daardoor het verval van zijn gezin – bestaande uit echtgenote Marie (Katee Sackhoff, geen onbekende voor de fans van ‘Battlestar Galactica’) en kinderen Kaylie en Tim – in de hand werkt. De kinderen zijn er getuige van hoe hun vader steeds boosaardiger wordt, vervolgens hun moeder vastketent en hen uiteindelijk – op een manier die een beetje aan ‘The Shining’ doet denken – wil vermoorden. Nadat hun moeder het loodje heeft gelegd, redt Tim op het nippertje nog een deel van de meubels door zijn vader neer te schieten.

Wanneer Tim (Brenton Thwaites) elf jaar later vrijkomt uit een psychiatrische instelling, heeft hij geen precieze herinneringen meer aan het voorval. Hij wordt opgewacht door Kaylie (Karen Gillian, bekend uit ‘Dr. Who’ en van haar rol als Nebula in ‘Guardians Of The Galaxy’) die beweert te weten dat Tim onschuldig is. De echte schuldige is volgens haar de spiegel, en om haar theorie te staven haalt ze de spiegel in kwestie – die ze via een antiquariaat op de kop kon tikken – tevoorschijn. Kaylie ontdekte inmiddels dat de spiegel al heel wat slachtoffers maakte, en bedacht een plan om – in het huis waar destijds haar ouders omkwamen - de spiegel te vernietigen vooraleer hij opnieuw dood en verderf kan zaaien.     

Flanagan laat beide tijdsperiodes door elkaar lopen bij het ontvouwen van de intrige die hij puurde uit zijn eigen kortfilm ‘Oculus: Chapter 3 – The Man With A Plan’ uit 2006. Voor de langspeelversie breidde hij uit scenario uit en voegde hij nieuwe personages toe: het karakter van Kaylie bijvoorbeeld was in de kortfilm in geen velden of wegen te bespeuren. Flanagan regisseerde reeds een aantal obscure horrortitels, maar ziet zijn carrière met ‘Oculus’ eindelijk op het juiste spoor belanden. Zijn nieuwe film ‘Somnia’ komt volgend jaar uit, en er doen geruchten de ronde dat hij getipt is als regisseur voor de Stephen King-verfilming ‘Gerald’s Game’. Op zich goed nieuws, daar Flanagan zich hier meer dan begenadigd toont in het zorgvuldig timen van ril- en gilmomenten. 

Toch is ‘Oculus’ geen volledig schot in de roos. Het heen en weer springen tussen beide tijdsperiodes werkt niet altijd even efficiënt, en sommige scares lijken teveel op die uit ‘The Amityville Horror’ of een van de vele kopieën daarvan. Bovendien legde James Wan de genrelat met ‘Insidious’ en ‘The Conjuring’ heel hoog en aan dat niveau komt Flanagan hier niet. Ook de neiging om iets teveel in herhaling te vallen, haalt ‘Oculus’ wat onderuit. Maar dat zijn eerder werk- dan pijnpunten: wie tuk is op spookhuis- of spookspiegelfictie mag zich gerust komen baden in de schoonheid van dees’ spiegel.

Simon Couwens

© Cinevision.be/nl

   Bioscoop

   DVD/Blu-Ray